آیا ارز رمزنگاری شده پول واقعی است؟- قسمت اول
مترجم: احمد رجعتی
از زمان آغاز معرفی ارزهای رمزنگاری شده، همواره این سوال مطرح بوده که آیا ارزرمزنگاری شده پولی واقعی است؟ و این موضوع بحثهای داغ تر و پیچیدهتری را نسبت به بحثهایی مانند عملیات داخلی، سازوکار اجماع و برنامههای کاربردی فنی و … به همراه داشته است.
بحثهای زیادی برای تأیید اعتبار یا عدم اعتبار ارز رمزنگاری شده به عنوان یک فرم بنیادین پول انجام گرفته است. آگاهی از هر دو روی سکه به هر یک از ما کمک میکند تا پاسخ خود را به این سوال بیابیم.
در ادامه به برخی از مسائل مهمی که در این زمینه به آن پرداخته میشود، اشاره میکنیم.
قبل از این که در مورد واقعی بودن یا نبودن ارز رمزنگاری شده بحث کنیم، باید اصطلاح «پول» را تعریف کنیم.
پول چیست؟
پول هر آیتم یا رکورد قابل تایید است که به طور کلی برای پرداخت کالاها و خدمات و بازپرداخت بدهیها در یک کشور یا منطقه اجتماعی-اقتصادی خاص قابل قبول است.
اختراع پول پیشرفت تمدن بشری را سرعت داد. سیستم مبادله سنتی را منسوخ ساخت و یک سیستم تجاری پررونق را ایجاد کرد. این موضوع تاثیری عمیق بر توسعه کلی جامعه بر جای گذاشته است.
بیایید دقیقتر به این موضوع بپردازیم. اکثر مردم روزانه پولی را که با آن آشنا هستند با نادیده گرفتن مبدأ، هدف و خصوصیات آن خرج و مصرف میکنند بدون این که بدانند انواع مختلفی از پول دیجیتال که امروزه به عنوان پول جهانی استفاده میشود وجود دارد – و این به نام رمزنگاری ارز شناخته میشود.
علاوه بر این، به طور کلی برای عموم مردم بیشترین جذابیت ارزرمزنگاری شده غیرمتمرکز بودن آن است.
تمرکز زدایی اجازه میدهد تا ارز رمزنگاری شده به فرد کنترل و امنیت بیشتر بر روی پول دیجیتال بدهد و نفوذ واسطهها – طرفهای سوم مانند سیستم بانکداری جهانی، کارگزاران سهام، اتاقهای پایاپای و … – و نیازها و محدودیتهای ژئوپلیتیک اعمال شده توسط دولتها را کنار بزند.
پول برای هر یک از ما یک معنای شخصی دارد. برای برخی، این ابزار مناسب برای به دست آوردن یا تجربه چیزهایی است که میخواهیم.
عدهای برای جلوگیری از انجام کاری که دوست ندارند و صرفه جویی در وقت، از پول استفاده می کنند. در اصل، پول ابزاری است که توان اقتصادی را برای آینده نگه میدارد.
با این حال، دیگران پول را با قدرت، امنیت، مهربانی، دوستی و عشق – معالجه خاص یا امتیازاتی در محیط خصوصی و عمومی، وراثت، وام به دوستان و بستگان، پاداش و غیره یکی میدانند.
تاثیر عظیم روانشناختی اجتماعی که پول بر رفتار مردم دارد، هم بر افراد در سطح کلان و هم در سطح فردی، موضوع بسیار وسیع و جذاب است.
با این حال، ما باید بر روی اهداف خودمان متمرکز شویم: قضاوت آگاهانه و شخصی در مورد اینکه آیا ارزرمزنگاری شده پولی واقعی است یا خیر.
مثل بسیاری از مردم، زمانی فکر میکردم که پول فقط همان سکههای ریز و زیبا است و یا قطعات کاغذ با طرحهای زیبا که میتوانستم با آنها خرید کنم. اولین پولی که هر یک از ما خرج کردیم، پول ملی کشورمان بوده است. بعدها، هنگام بازدید از یک کشور دیگر، حتما متوجه شدهاید که – مانند تمبر نامههای پستی – اکثر کشورهای دیگر سکه و پول کاغذی مخصوص به خود را برای خرید محلی نیاز دارند.
این بدان معناست که، با استثناهای بسیار کمی – مانند اکوادور و… که هنوز هم دلار آمریکا را میپذیرند- نمیتوانید پول خود را در کشورهای دیگر خرج کنید و باید پول ملی خود را از طریق یک صرافی به پول محلی قابل مصرف تبدیل کنم.
البته فرآیند تبدیل رایگان نیست. شما باید هزینه «تبدیل» را پرداخت کنید که ارزشهای پولتان را نسبت به پولی که به کارگران محلی اختصاص داده میشود، کاهش میدهد. اگر شما یک شهروند آن کشور خارجی بودید و شغلی داشتید، به احتمال زیاد به پول محلی پرداخت حقوق و دستمزد میگرفتید؛ بنابراین نیازی به تبدیل آن نداشتید و هزینههای مرتبط با آن را پرداخت نمیکردید.
قبل از خروج از کشور میزبان و یا بازگشت به خانه، علاوه بر هزینههای اولیه ممکن است حتی هزینههای بیشترهم به شما تحمیل شود، اگر مقداری از پول شما باقی مانده باشد، مجبور هستید پولتان را دوباره تبدیل کنید به ارز کشور خودتان و هزینه این تبدیل را نیز پرداخت کنید.
اما به تدریج مردم بیشتر و بیشتر از حمل سکه و اسکناس دور میشوند. آنها برای پرداخت اقلام در فروشگاه و رستوران از کارت اعتباری یا کارت بدهی استفاده میکنند. به طور مستقیم، آنها هنوز هم میدانند که در واقع از حساب بانکی خود پول خرج میکنند یا از شرکت کارت بدهی پول میگیرند. علاوه بر این، آنها فکر خود را نسبت به پول خرج و یا در حساب خود، به شدت به پول بومی خود محدود میکنند.
استفاده از سیستمهای پرداخت الکترونیکی باعث شده است که خرید کالا و خدمات در کشورهای خارجی بسیار سادهتر شود. این نیاز به مراجعه به مبادله کنندگان پول را کاهش میدهد. اما اشتباه نکنید در صورت استفاده از کارت بدهی یا کارت اعتباری خود در خارج از کشور، پولی محلی را با پرداخت هزینه خریداری میکنید. بانک یا شرکت کارت اعتباری یک «هزینه ارز خارجی» یا «هزینه بین المللی» را به همراه سود ماهانه متعارف خود از مانده حسابتان کم میکند.
منبع: cointelegraph
Leave a Reply