بلاکچین: ساختاری جدید برای سیستم‌های رباتیک جمعی – قسمت چهارم
ترجمه: نگار درزی
- II. رباتیک جمعی؛ رشته‌ای نوظهور
سیستم‌های جمعی (SWARM)، به دلیل تاثیرپذیری اولیه از طبیعت و مدل‌های الهام گرفته شده از محیط زیست، به سازگاری با محیط و شرایط مختلف معروف هستند. از مزایای کلیدی ربات‌های جمعی می‌توان به مقاومت در برابر شکست و مقیاس‌پذیری اشاره کرد، که هر دو از ماهیت ساده و توزیع شونده هماهنگی میان آنها نشات می‌گیرد. با توجه به این ویژگی‌ها، رفتارهای کلی بطور واضح بیان نمی‌شود و به جای آن به تعاملات بین ربات‌ها پرداخته می‌شود. درنتیجه، همانطور که در شکل 4 نشان داده شده، تحقیقات رباتیک جمعی اخیرا محبوبیت بسیاری پیدا کرده است.
شکل4. تعداد کل اسناد تحقیقاتی در زمینه سیستم‌های رباتیک جمعی در انتشار سالانه 2000 الی 2014
با ادامه کاهش هزینه‌های پلتفرم‌های رباتیک، تعداد برنامه‌های مورد استفاده در سیستم‌های ربات جمعی رو به افزایش است. این برنامه‌ها شامل حمل و نقل کالا که در آن گروه‌هایی از ربات‌های کوچک برای حمل اشیاء بلند و سنگین استفاده می‌شوند، کشاورزی حرفه‌ای جایی که ناوگانی از ربات‌های مستقل، وظایف ماشین‌آلات کشاورزی را به عهده می‌گیرند و حتی سیستم‌های سرگرمی، که در آن چندین ربات برای اجرای نمایش‌های تعاملی گرد هم می‌آیند، می‌شود. پیشرفت‌های ناشی از این رشته، تاثیر مستقیمی بر ظهور فناوری‌هایی چون وسایل نقلیه هوایی بدون سرنشین (UAV) و نانورباتیک داشته است.
این نمونه‌ها همراه با توسعه روبه رشد سخت‌افزاری رباتیک، نشان از کاربردهای تجاری بالای آنها دارد. هرچند، با ظهور شرکت‌های رباتیک جمعی، به وضوح مشکلاتی در انتقال موثر دانش و تکنولوژی از موسسات علمی به صنعتی وجود دارد. فعالیت‌های پیشین بر فقدان روش‌های کلی برای پرداختن به موضوعاتی از قبیل تحلیل امنیت، مکانیسم‌های آزمایش و یا پروتکل‌های امنیتی برای سیستم‌های رباتیک جمعی تاکید دارد. این موارد، مانع از پیشرفت گسترده برنامه‌های تجاری می‌شود.
یکی از بدیهیات در زمینه رباتیک جمعی، فقدان دانش جهانی یا مدل‌های ارتباطی شفاف بین ربات‌های جمعی است. به طور سنتی، سیستم‌های ربات جمعی منحصرا به ارتباطات محلی – مثل ارتباط میان ربات‌های مجاور در یک ماموریت گروهی- متکی بوده‌اند. بنابراین، استفاده از فناوری بلاکچین در ترکیب سیستم‌های رباتیک جمعی ممکن است نوعی انحراف از رویکرد اصلی به نظر برسد. با این وجود، استفاده از دانش جهانی در سیستم‌های ربات جمعی در کاربردهای مختلف مثل تکنیک‌های مشارکتی در هماهنگی با محیط‌های ناشناخته یا هماهنگ‌سازی میان تیم‌های جمعی مختلف مفید است. این یافته‌ها به این معنی است که ترکیب هر دو نوع اطلاعات – محلی و جامع – ممکن است بدون ایجاد آسیب‌پذیری نسبت به شکست و ویژگی مقیاس‌پذیری این سیستم‌ها، مفید و امکان‌پذیر باشد. علاوه بر این، دستاوردهای اخیر در طراحی و ساخت سخت‌افزارهایی چون مادربردهای Raspberry Pi8 یا Intel Galileo9، ربات‌های امروزی را قادر به استفاده از قابلیت‌های پردازشی بیشتر و همچنین دستگاه‌های ارتباطی با توان کم می‌سازد. این پیشرفت‌ها دری به سوی ارتباط شفاف و روش‌های دانش جهانی در سیستم‌های رباتیک جمعی باز می‌کند.
شکل 5. (a) مجموعه‌ای از ربات‌های Kilobot 1024. Kilobot 1024 را نشان می‌دهد که پلتفرم کم‌هزینه – بخش‌های 14 دلاری- می‌تواند راه‌حلی امکان‌پذیر برای تولید مجموعه‌های صدتایی یا هزارتایی باشد.
(b) ربات Microtug برای حمل وزنه. ربات Microtug یک یدک‌کش است. این ربات‌ها از فناوری چسبندگی برای حرکت اشیایی با دوبرابر وزن خود استفاده می‌کنند.
در ادامه، خواهیم دید که چگونه بلاکچین و اصول اساسی آن می‌تواند برای مقابله با چهار مسئله مهم در زمینه رباتیک جمعی، از طریق استفاده از ربات‌ها به‌عنوان گره‌هایی در شبکه و انعکاس تعاملات آنها درون بلوک‌ها مفید باشد.
منبع: github
ممنون از ترجمه و ارائه .