مترجم: مریم معصومی راد

قراردادهای هوشمند

قرارداد هوشمند، برنامه‌ی کامپیوتری است که مفاد یک قرارداد را به طور اتوماتیک اجرا می‌کند. به این ترتیب، به دلیل این‌که خود به خود اجرا می‌شوند و اطلاعات مربوط به مالکیت دارایی‌ها در آنها ثبت شده، مشکلی از بابت جلب اعتماد طرفین معامله ندارند. یکی از مزایای قرادادهای مبتنی بر کد این است که قادرند براساس الگوها و سینتکس‌های موردتوافق، به طور خودکار قراداد ایجاد کنند. کاری که در قراردادهای نوشتاری و مبتنی برمذاکره‌ی فعلی امکان‌پذیر نیست. مهم‌تر از این موضوع، آن است که قراردادهای مبتنی بر کد قادر به رفع اشکال‌ها و خطاهای خود هستند. پیشرفت‌هایی که در حوزه‌ی هوش مصنوعی حاصل شده‌است، به زودی ماشین‌ها را قادر به درک منطق‌های پیچیده‌تری می‌سازد که موجب خواهد شد سیستم‌ها قادر به اصلاح کاستی‌های خود شوند. این قابلیت، در هزینه‌های زمانی و مالی بسیاری از صنایع، به ویژه صنعت مالی و امنیت، صرفه‌جویی خواهد کرد.

یکی از بخش‌هایی که انتظار می‌رود قراردادهای هوشمند به زودی به آن وارد شود، وام‌های سندیکایی (Syndicated Loans) هستند. وام‌های سندیکایی وام‌هایی هستند که توسط گروهی از وام‌دهندگان (که سندیکا نامیده‌می‌شود) به یک مشتری داده می‌شوند. این مشتری می‌تواند یک شرکت، یک پروژه‌ی زرگ یا یک موجودیت مستقل مانند یک دولت باشد. در این نوع وام، یکی از اعضای سندیکا به نمایندگی از سایر اعضا مسئول اعطای وام به مشتری، وصول وام و تقسیم آن بین اعضای سندیکا می‌شود. بازار این نوع وام، ارزشی بالغ بر 4 تریلیون دلار دارد و فرایند اجرای آن هنوز به صورت کاغذی اجرا می‌شود. این فرایند یک بازه‌ی زمانی 27 روزه به طول می‌انجامد که انتظار می‌رود با انتقال آن بر بستر قراردادهای هوشمند، این زمان به 2 تا 3 روز کاهش یابد.