Posts

چگونه عرضه اولیه یک سکه را آنالیز نماییم

/0 Comments/in , , /by

مترجم: سعید میرزایی‌زاده

 در این مطلب نخست به بررسی علل مقایسه سکه‌ها و سپس به سازوکار مقایسه آن‌ها و مفاهیم مرتبط با عرضه اولیه سکه می‌پردازیم.

  1. چرا باید سکه‌ها را با هم مقایسه کنیم؟

در واقع مقایسه سکه‌ها با یکدیگر هم برای سرمایه‌گذاران در این حوزه سودمند خواهد بود و هم برای تیم‌ها و گروه‌هایی که در حال طراحی و راه‌اندازی سکه هستند. هر دوی این گروه‌ها به دلایل مختلفی نیاز به مقایسه سکه‌ها برای ادامه حضور در بازار هستند.

برای یک سرمایه‌گذار، از این رو مهم است که می بایست در مقایسه‌هایی که انجام می‌دهد از میزان ROI انتظاری در دراز مدت اطمینان حاصل کرده و بین سکه‌های مختلف گزینه مناسبی را برای سرمایه‌گذاری انتخاب نماید.

از نقطه نظر تیم توسعه‌دهنده یک سکه نیز، بررسی و مقایسه دیگر سکه‌ها به منظور یافتن نقاط ضعف و قوت پروژه خود، دلایل موفقیت دیگر سکه‌ها و … لازم و ضروری می‌باشد. چراکه از این بررسی‌ها تصمیم می‌گیرند که باید بر روی پروژه خود چه بهبودهایی تعریف کرده تا حداقل فروشی به خوبی دیگر سکه‌ها داشته باشند.

همچنین افرادی هستند که  به بررسی رفتار بازار درخصوص روند رشد یا افول سکه‌ها علاقه‌مند می‌باشند. این گروه به دنبال این هستند که تا چه اندازه راه‌حل‌ها و کسب‌وکار ارائه شده در یک سکه نوآورانه بوده و پتانسیل تحولی بزرگ را در کسب‌وکار خود دارد.

مشکل اصلی اینجاست که درحال حاضر روزانه چندین سکه در بازار منتشر می‌شود و تعداد آن‌ها سالانه به چندین هزار سکه می‌رسد. در این بین تعدادی از آن‌ها شبیه به یکدیگر بوده و بعضاً در بین آن‌ها سکه‌هایی نه چندان خوب به چشم می‌خورد.

در حال حاضر، وجود سیل عظیمی از فروش انواع سکه‌ها در بازار، عملاً انتخاب و تشخیص سکه خوب از بد را بدون صرف زمان زیاد به منظور مطالعه دقیق هر سکه و اهداف آن‌، بسیار مشکل و غیرممکن می‌کند.

  1. اما چگونه آن‌ها را با هم مقایسه نماییم؟

بهترین و موثرترین راه برای انجام این کار، ایجاد یک سیستم امتیازدهی بر مبنای تعدادی از شاخص­های کلیدی موفقیت در سکه‌ها می‌باشد. این شاخص‌ها می‌تواند شامل تیم توسعه‌دهنده آن، اطلاعات مفید موجود در خصوص سکه موردنظر، چگونگی معرفی سکه در بازار و سیاست‌های بازاریابی و فروش آن باشد.

 تیم توسعه دهنده سکه : این مهم است که پروفایل هریک از اعضای تیم به سهولت در دسترس بوده و اطلاعات کافی از تجربیات و تخصص هر شخص در آن قرارداده شده باشد.

وجود عکس برای هر پروفایل و از آن مهم‌تر قراردادن لینک سایت‌های تخصصی از قبیل LinkedIn نیز می‌تواند حس اعتبار و اعتماد را در مخاطبان خود القا نماید.

همچنین تعداد اعضای تیم توسعه‌دهنده نیز می‌تواند به عنوان یک شاخص امتیاز تعیین‌کننده درنظر گرفته شود. مثلاً اگر فقط دو نفر به عنوان تیم توسعه‌دهنده معرفی شوند، شما می‌توانید حدس بزنید که احتمالاً این سکه موفق نخواهد بود. این درحالی‌ست که حضور افراد با تخصص‌های مختلف که هریک بر روی یکی از جنبه‌های یک سکه فعالیت کنند، احتمال موفقیت آن را بیشتر می‌کند.

اطلاعات موجود درخصوص سکه: اطلاعات درخصوص سکه می‌بایست دردسترس و کاملاً شفاف باشد. زمان دقیق شروع و پایان پیش‌فروش سکه و در قدم بعد فروش رسمی سکه. یک شخص چگونه می‌تواند سکه را بخرد و یا اساساً از چه ارزهایی برای خرید سکه می‌توان استفاده کرد. وجود سیستم شمارش معکوس برای زمان شروع و پایان فروش سکه و همچنین قیمت هر توکن، این اعتماد به‌نفس و قدرت تصمیم‌گیری را به سرمایه‌گذار می‌دهد که بر روی کدامیک از سکه‌ها سرمایه‌گذاری نماید.

چگونگی معرفی سکه در بازار: این مبحث به میزان قابل توجهی به اطلاعات موجود در وایت پیپر منتشر شده بستگی دارد. در این مدرک می‌بایست به طور شفاف بیان شود که چه محصولی درحال فروش است (آیا یک پلتفرم است یا خدمتی را ارائه می‌دهد و یا …)، اهداف مهمی که شرکت قصد دارد به آن‌ها برسد و همچنین زمانبندی رسیدن به آن اهداف، اطلاعات جامع‌تر و دقیق‌تر از هر یک از افراد تیم توسعه‌دهنده و اینکه دقیقاً از توکن‌های منتشر شده چه استفاده‌ای قرار است بشود. وجود کلیپی از معرفی شرکت و محصول می‌تواند منجر به کیفیت بهتر حضور در بازار و همچنین نمایانگر تعهد تیم توسعه‌دهنده باشد.

  1. مفهومMVP چیست؟

 MVP یا به عبارتی «حداقل محصول قابل اعتماد»، در واقع محصولی است که حداقل ویژگی‌های لازم را برای برآوردن نیازهای مشتری داشته باشد.

در واقع یک نسخه اولیه (نسخه آلفا یا بتا) از محصولی است که در آینده قرار است وارد بازار شود. از این روش برای اخذ بازخورد بازار و احتمالاً ایجاد تغییراتی در پروژه استفاده می‌شود. این روش البته یک کار متداول در صنعت ارزهای رمزنگاری‌شده نمی‌باشد ولی اگر انجام شود، قطعاً می‌تواند به اعتمادسازی بین سرمایه‌گذاران منجر شود.

محصول با کد منبع باز نیز می‌تواند به کار ارائه شده اعتبار بیشتری ببخشد. به این طریق، سرمایه‌گذاران می‌توانند روند اجرای پروژه را مطابق با وایت پیپر ارائه شده، بررسی و اندازه‌گیری نمایند. البته در این روش، فردی که کد نویس نباشد، لزوماً نمی‌تواند از کدهای منبع باز چیزی بفهمد، اما حداقل می‌تواند به توصیه کارشناسان در این حوزه و درخصوص سکه مورد نظر توجه و اعتماد نماید.

  1. آیا باید به شبکه‌های اجتماعی نیز توجه نماییم؟

بله، قطعاً باید توجه کرد!

امروزه با توجه به تعداد زیادی سکه که در بازار منتشر می‌شود، این مطلب بسیار مهم است که تیم توسعه‌دهنده بتواند بیشترین توجه بازار را به محصول خود جلب نماید. بهترین قضاوت در این خصوص را می‌توان با توجه به برنامه‌های بازاریابی شرکت داشت.

 آیا تیم مورد نظر به طور فعال در شبکه‌های اجتماعی نظیر فیس‌بوک یا توئیتر حضور دارند؟

آیا ایشان در گروه‌های کارشناسی مرتبط با حوزه ارزهای رمزنگاری شده نظیر GitHub و BitcoinTalk  حضور فعال دارند؟

اساساً چه مطالبی را در این‌گونه محیط‌ها به اشتراک می‌گذارند؟ همه این سوالات موارد مهمی است که به هنگام مقایسه چند سکه می‌بایست در نظر گرفته شود.

  1. آیا باید به نظر متخصصین این حوزه توجه نماییم؟

یکی از مهم‌ترین پارامترهای امتیازدهی به یک سکه این است که ببینیم نظر متخصصین حوزه ارزهای رمزنگاری شده در مورد آن چیست! متخصصین به شاخص‌های یک سکه از زوایای دیگر می‌پردازند. تیم‌هایی که دارای تجربه کاری در صنعت ارزهای رمزنگاری شده هستند، قطعاً قوی‌تر از افرادی تازه کار در این صنعت نو ظهور می‌باشند. این تجربه می‌تواند در حوزه کدنویسی، توسعه، مدیریت پروژه و حتی بازاریابی و فروش سکه باشد. حضور یک هیئت مشاور به یکپارچگی و بهبود پروژه کمک خواهد کرد.

اطلاعات پروژه: سکه‌ها معمولاً دو هدف را دنبال می‌کنند. اول تامین مالی برای یک کسب‌وکار و مفهوم نوآورانه و دوم تامین مالی برای توسعه یک پروژه موجود و یا انتقال پروژه موجود بر بستر بلاکچین که البته به نظر می‌رسد مورد دوم به موفقیت نزدیک‌تر است، چراکه دارای پشتوانه کسب‌وکاری است که قبلاً تثبیت شده است. در هر حال، متخصصین این موارد را تشخیص خواهند داد.

همچنین محصول یا خدمتی که یک مشکل واقعی موجود در بازار را برطرف نماید نیز از امتیاز بیشتری برخوردار خواهد بود.

دانش کسب‌وکار: کسب‌وکارهایی که طی آن، اهداف بلندمدت پروژه به طور شفافی بیان شوند، برنامه و استراژی مشخصی برای رسیدن به آن اهداف درنظر گرفته شده باشد و همچنین میزان سرمایه مورد نیاز برای رسیدن به اهداف مورد نظر مشخص باشد، احتمال موفقیت بیشتری دارند.

قدرت بازار: در حال حاضر، بازار ارزهای رمزنگاری شده قانونمند نشده است. این وضعیت هر لحظه ممکن است تغییر نماید و مجالس قانون‌گذاری مختلف ممکن است قوانین متفاوتی را در این حوزه پیاده‌سازی کنند. لذا پروژه‌ای که امکان منطبق شدن با تغییرات بازار را داشته باشد و از انعطاف‌پذیری مناسب برخوردار باشد احتمال پیروزی و موفقیت بیشتری خواهد داشت.

  1. آیا ممکن است که ارزیابی سکه‌ها به صورت مکانیزه انجام شود؟

بله، امکان‌پذیر است و قطعاً سرعت این فرآیند را بیشتر خواهد نمود. همکاری انسان و هوش مصنوعی می‌تواند این فرآیند ارزیابی را تسریع بخشد.

هوش مصنوعی پیشرفت‌های قابل‌توجهی داشته است و ظرفیت و قابلیت این صنعت به طور قابل ملاحظه‌ای رشد پیدا کرده است. با همه این اوصاف، برای استفاده از این دانش زیرساخت‌هایی نیاز است. نظر کارشناسان مختلف درباره پروژه‌های گوناگون می‌تواند به عنوان پایگاه داده اولیه درنظر گرفته شود. دراین حالت، برنامه بر اساس پایگاه داده اولیه خود به بررسی پروژه پرداخته و تصمیم‌گیری خواهد نمود. علاوه بر آن، مردم و شبکه به طور همزمان در حال فعالیت می‌باشند، در این حالت، تصمیمات به‌روز کاربران، به پایگاه داده جدید برای برنامه تبدیل شده و از این طریق، عملکرد برنامه بهبود می‌یابد. لذا شبکه به رتبه‌بندی پروژه‌ها  و سکه‌ها پرداخته و به تصمیم‌گیری کاربران کمک خواهد کرد.

فرآیند مطرح شده، پیش از این در پروژه‌ای به نام DropDeck پیاده‌سازی شده است. در این برنامه، پروژه‌ها با استفاده از هوش مصنوعی امتیاز‌بندی شده و به اطلاع سرمایه‌گذاران می‌رسد.

منبع: cointelegraph

بایدها و نبایدهای نگارش وایت پیپر برای ICO

/0 Comments/in , , , /by

مترجم: نگار درزی

گاهی اوقات ممکن است برای افرادی که علاقه‌مند به اخبار ورود ارزهای جدید به بازار هستند، به روز ماندن دشوار باشد. در این میان به نظر می‌­رسد عرضه­ اولیه سکه (ICO) تقریباً هر روز رخ می‌دهد.

با ظهور ارزهای دیجیتال به عنوان پروژه‌ای کاملا عملی که بسیار مورد توجه اشخاص و رسانه‌ها نیز قرار گرفته است، در کمال تعجب شاهد تلاش افراد و سازمان‌ها به منظور توسعه و ارائه پیشنهادات جدید ظرف کمترین زمان ممکن هستیم.

اگر این مسیر به درستی اجرا شود، یک ICO می­تواند فرآیندی پیچیده و طولانی برای ساختار تلقی شود. گذشته از توسعه تکنولوژیکی خود سکه (از جمله هرگونه مبادلات پولی، کیف پول و یا سایر موارد)، فاکتورهای مالی و تجاری بی‌­شماری در جریان روند بررسی وجود دارد.

همکاری موفقیت‌آمیز با شش ICO در طی چند ماه گذشته (از جمله برخی محرک‌های بزرگ بازار) به­‌وضوح آشکار کرده که یک عنصر محوری در فرآیند نگارش وایت پیپر وجود دارد که اغلب نادیده گرفته شده است.

برای کسانی که هرگز زمانی را صرف بررسی یک ICO جدید نمی‌کنند (همچون افرادی که به سادگی ترجیح می­‌دهند با ارزهای معتبرتر کار کنند)، وایت پیپر سندی است که توسط یک گروه و پیش از ارائه یک ارز جدید به بازار تهیه می‌شود.

این مقالات، جزئیات تجاری، تکنولوژیکی و مالی ارز جدید ارائه شده را شرح می‌­دهند و آنها را به بخش‌های قابل‌فهم تقسیم می‌کند تا خواننده قادر به درک آن باشد. به زبان ساده‌تر، وایت پیپر شامل تمام اطلاعاتی است که شما باید درباره یک ارز بدانید، پیش از آن­که در مورد خرید یا سرمایه‌گذاری و یا استفاده از آن تصمیم بگیرید.

با توجه به ماهیت وایت پیپرها، شمار ICO هایی که مقالاتی بدون محتوای تخصصی ارائه می‌دهند، حیرت­‌آور است. آنها یک محتوای ناکارامد را تهیه و در اختیار مخاطبان قرار می‌دهند که حاوی اطلاعات اندک و یا فاقد اطلاعات تخصصی در مورد ارز ارائه شده است و صرفا شامل برخی مباحث بازاریابی در رابطه با ارزش بالای آن ارز و برتری آن نسبت به تمامی ارزهای ماقبلش می‌باشد.

برای هر فردی که در حال حاضر با یک ICO همکاری می‌کند و وظیفه نگارش یک وایت پیپر را بر عهده دارد، توجه به نکات ساده زیر به منظور کمک به مخاطبان و افزایش فروش بالقوه ICO توصیه می‌شود:

سادگی آن را حفظ نمائید

بدون شک گاهی اوقات افراد هنگام نوشتن یک متن، اطلاعاتی فراتر از موضوع مورد بحث خود می‌نویسند (از جمله خود من). وایت پیپرها نیز اغلب حجم بالایی از اطلاعات را دربردارند که خواننده نیازی به دانستن آن ندارد.

هدف نهایی باید این باشد که بخشی از اطلاعات مورد نیاز خواننده را بدون حاشیه‌پردازی و خسته کردن مخاطب، ارائه نمائید. توجه کنید که این نه یک مسابقه بوکس است و نه قصد دارید که خواننده را به خواب ببرید. اطلاعات را به‌صورت ساده، محدود و آسان برای خواندن ارائه کنید.

ابتدا با اطلاعات غیرتکنیکال شروع نموده، و سپس به سمت مطالب تکنیکال حرکت کنید. خواننده ممکن است دانش تخصصی یکسانی با نویسنده نداشته باشد، بنابراین متن باید برای اقشار مختلفی از خوانندگان قابل‌فهم باشد و تصور نکنید که مخاطبان صرفا خواهان اطلاعات فنی پیچیده هستند.

برخی از افرادی که به‌سادگی حاضر به سرمایه‌گذاری هستند، کمترین توجهی نسبت به نحوه عملکرد ارز دارند، و تنها می‌­خواهند بدانند که شما چه چیزی ارائه می‌دهید.

نمایش دهید، تنها به گفتن بسنده نکنید

در یک وایت پیپر نمودارهای گرافیکی همه‌چیز هستند، هرگز قدرت آن را دست کم نگیرید. این نمودارها مانع یکنواختی متن می‌شوند و نویسندگان را قادر می‌­سازند تا اطلاعات کلیدی را در قالب نمودارهای گرافیکی انتقال دهند.

 اسنادی که دارای بیشترین جامعیت هستند، اختصار یافته‌اند و به خوبی باهم ادغام شده‌­اند، و حاوی تصاویری به‌منظور دستیابی خواننگان به اهداف مقاله می‌باشند.

بااین‌حال، تصاویر را فقط به خاطر مصور کردن متن، در آن قرار ندهید، این یک مجله نیست، ارتباط بین اشکال و متن را حفظ کنید. تنها تصاویری را که دارای نوعی اطلاعات بوده و موجب بهبود دانش خواننده می‌­شود در متن بگنجانید؛ چارت­‌ها، گراف­­‌ها، لوگو­ها باید مفید و قابل استفاده باشند.

برخی افراد، اطلاعات را در ذهن خود تصویرسازی و درک می‌­کنند، در نتیجه حقایق مهم و نمودارها را در اختیار خوانندگان قرار دهید به گونه‌ای که با یک مرور اجمالی و بدون کنکاش در متن بتوانند اطلاعات کافی دریافت کنند. به ویژه اگر می­‌خواهید آنچه را ارائه کرده‌اید با سایر عرضه­‌های موجود در بازار مقایسه کنید.

وایت پیپر یک سیستم تأمین سرمایه است

به یاد داشته باشید که تکنولوژی ارزهای دیجیتال، هم یک تکنولوژی و هم یک سیستم مالی است. تعداد وایت پیپرهایی که اطلاعات کم ارائه داده یا هیچ­‌گونه اطلاعاتی در رابطه با المان‌های مالی که برای تحقق یک ارز موردنیاز است ارائه نمی‌دهند، حیرت‌­انگیز است.

درباره اصول صحبت کنید؛ به نظر شما میزان ارزش ارز شما چقدر خواهد بود، مارکت کپ یا ارزش کل سهام شما چقدر بالا است، آیا اطلاعاتی از capshare (برنامه‌ای تحت وب و درمورد کسب‌وکار سهام است و دارایی‌های خود را در یک پلتفرم سازمان یافته مدیریت می‌کند) شما وجود دارد؟ آیا ارز شما یک ارز بدون پشتوانه فیزیکی است؟ اطلاعات مالی کلیدی که خواسته سرمایه‌گذاران است را بیان کنید.

مهم‌تر از همه، دلایل را توضیح دهید. اگرچه تعداد وایت پیپرهایی که هیچ­‌گونه اطلاعات مالی حقیقی در آنها ارائه نشده بسیار زیاد است، اما تعداد مقالاتی که دلایل واقعی در پاسخ­‌هایشان ذکر نکرده‌­اند، بی‌شمار است.

به خواننده توضیح دهید چرا این ارقام را پیش‌­بینی می­کنید، دلیل مارکت کپ مشخص‌شده چیست، چرا این موارد به عنوان مولفه‌های پول بدون پشتوانه فیزیکی هستند. بدون ذکر توضیح و پشتوانه مشخص، ممکن است آن‌گونه به نظر برسد که سیستم ارائه شده تنها جهت ثروتمند شدن خودتان است.

مباحث تکنولوژیک را متعادل کنید

بدون شک انتظار می‌رود که وایت پیپرها حاوی اطلاعات فنی باشند. بااین‌حال، سعی کنید بین ارائه یک چشم­‌انداز کلی درباره اینکه سیستم پیشنهادی شما از لحاظ تکنیکال چگونه عمل خواهد کرد و ارائه اطلاعات صفر (در رمزنگاری، پروتکل اثبات صفر -دانش یا صفر- دانش  یک روش است که از طریق آن یک طرف (اثبات کننده) می‌­تواند به یک طرف دیگر (تأییدکننده) ثابت کند که یک اظهارنظر درست است، یعنی جدا از این واقعیت که بیانیه حقیقتا درست است، هیچ‌گونه اطلاعاتی را انتقال ندهد.) پیرامون آن، تعادل برقرار کنید. هرگونه ثبت اختراع، حق تکثیر یا حمایت واقعی که در مورد تکنولوژی پیشنهادی شما وجود دارد را معرفی کنید.

ایجاد اعتماد­سازی حقیقی

خودتان را معرفی کنید، دلیل اینکه چرا شما (یا شرکت شما) این سکه/توکن را ایجاد نموده­ و به چه علت آن را برای ورود به بازار، انتخاب کرده‌­اید، شرح دهید. در مورد مزایای واقعی که سکه/توکن شما ارائه می­دهد، صحبت کنید، بیشتر از عبارات ساده استفاده کنید: «ما متوجه یک نیاز در بازار…»

برای روشن شدن موضوع، بازار به سکه شما نیازی ندارد اما توضیح دهید که چرا خواننده به آن نیاز دارد.

مهم‌­تر از همه، از افراد دعوت نمایید تا در مورد پیشنهادتان با شما در مکاتبه باشند، به وضوح مشخص نمائید که شما توانایی ارتباط با سرمایه‌­گذاران آینده خود را دارید و همه شما بخشی از یک تیم مشترک هستید.

به یاد داشته باشید، در حال حاضر ارزهای رمزنگاری‌شده توجه سرمایه‌­گذاران مهمی که سرمایه عظیمی دارند را جذب نموده‌­اند. بنابراین، شما باید برای افراد واقع در هر دو سر پایین­‌تر و بالاتر زنجیره سرمایه‌­گذاری و هم بخش سود­­آورتر اعتمادسازی نمائید.

آن را منحصر به فرد کنید

سرانجام اطمینان حاصل کنید که وایت پیپر که ارائه می‌دهید، هم شرکت و هم پیشنهاد شما را با سبک و تصویری که می­‌خواهید شناخته شوید منعکس می­‌کند. پیش از آن نام تجاری خود را  به‌وجود آورید و آن را اطلاع‌رسانی کنید، بنابراین بهتر است که پیشنهاد شما با آن نام تجاری ارائه شود.

منبع: cointelegraph

مزایای بلاکچین برای صنایع خلاق

/0 Comments/in , , , , /by

مترجم: آرامه بندری

 

شرکت مشاوره «مک کنزی»، گزارش جامعی از فناوری بلاکچین و کاربردهای آن در صنایع خلاق تهیه کرده است که در این گزارش خلاصه‌ای از آن ارائه خواهد شد.

بنابر این گزارش، بسیاری از مدیران و گردانندگان صنایع گوناگون، فناوری بلاکچین را به عنوان نیروی پیشران ارز رمزنگاری شده بیتکوین می‌دانند. «کلاوس شواب»، مدیر اجرایی و مؤسس «انجمن جهانی اقتصاد» در کتاب «انقلاب صنعتی چهارم» بلاکچین را دفتر کلی توزیع شده، قابل برنامه‌ریزی، رمزنگاری شده و قابل اطمینان معرفی کرده است که هیچ کاربری به تنهایی وظیفه نظارت بر آن را به عهده ندارد و نظارت بر آن بر مبنای اجماع جمعی است.

بلاکچین فناوری‌ای است که می‌تواند بسیاری از درآمدهای از دست رفته را به کسب‌وکارهای موجود برگرداند. در کتاب «انقلاب صنعتی چهارم» یک نظرسنجی از 800 مدیر در صنایع گوناگون انجام شده که در آن 58 درصد از شرکت‌کنندگان معتقدند که بلاکچین علاوه بر شکل دادن بسترهای کاملا نو، می‌تواند سبب افزایش درآمدزایی صنایع فعلی شود و 10 درصد به «GDP» جهانی بیافزاید.

فناوری بلاکچین می‌تواند ویژگی‌های جدیدی را به اقتصاد خلاق بیافزاید که این امر سبب تغییرات اساسی در فروش و عرضه محصولات خلاق خواهد شد. برخی از این ویژگی‌ها به شرح زیر هستند:

o       کلیه تبادلات و تراکنش‌ها با سازوکار اجماع مشارکت‌کنندگان در شبکه بلاکچین تایید می‌شود. این امر از اعمال خرابکارانه جلوگیری می‌کند.

o       دسترسی جامع به تاریخچه رویدادها (تراکنش‌ها)؛ هر رویدادی در شبکه به صورت شفاف قابل ردگیری است. و تاریخچه به صورت برابر در اختیار تمامی کاربران شبکه قرار می‌گیرد.

o       پیاده‌سازی این ویژگی‌ها قاعدتا در کاربردهای اولیه این فناوری در قالب ارزهای رمزنگاری شده انجام شده ولی این ویژگی‌ها می‌توانند در هر حوزه‌ای کاربرد داشته باشد. به صورت نظری بلاکچین در هر تراکنش و تبادل در چرخه عمر محصول، جریان فعالیت‌ها یا زنجیره تامین ابری می‌تواند کارایی فراوان داشته باشد.

بلاکچین، مدلی مبتنی بر هنر شکل می‌دهد

بلاکچین در صنایع خلاق سبب شده تا مفهوم و جایگاه هنرمندان در زنجیره ارزش این صنایع به کلی تغییر کند و در حقیقت بلاکچین جایگاه هنرمند را باز تعریف کرده است. در ساختار نوین مبتنی بر بلاکچین حقوق مالکیت معنوی آثار هنرمندان رعایت می‌شود و هنرمندان بیش از هر زمان دیگری از محصولات و آثار خود درآمد کسب می‌نمایند.

در حال حاضر هنرمندان برای کسب درآمد از آثار خود همواره باید وارد زنجیره ارزشی متشکل از نهادی واسط شوند. برای نمونه هنرمندان برای کسب درآمد در یوتیوب و اسپاتی فای با انبوهی از واسطه‌ها روبه‌رو هستند که این واسطه‌ها نقش پل ارتباطی میان هنرمند و مخاطب را بازی می‌کنند. واسطه‌ها بخش بزرگی از ارزش شکل گرفته توسط محصول خلاق را به خود اختصاص می‌دهند و هنرمند همواره بخش بسیار کوچکی از درآمد را به‌دست می‌آورد. در نمونه اسپاتی فای، مالکان حق پخش موسیقی و هنرمندان تا 120 یا 170 بار استریم شدن موسیقی هیچ درآمدی کسب نمی‌کنند.

«ونسز کاسارس» مدیرعامل شرکت «Xapo» معتقد است که در دنیای امروزی اگر کسی بخواهد اثر موسیقی دیگران را بر روی صحنه اجرا کند و یا از یک موسیقی در فیلم خود استفاده کند باید زمان بسیاری برای طی مراحل حقوقی و مذاکره‌های طولانی با واسطه‌ها انجام دهند. آقای کاسارس معتقد است که در چنین شرایطی بسیاری تن به سختی‌های مذاکرات با واسطه‌ها نمی‌دهند و هیچ مبلغی برای استفاده از حق نشر پرداخت نمی‌کنند.

در حقیقت بسیاری از صاحب نظران معتقدند که ارزش آثار خلاق قطعا از آن چه این روزها در نظر گرفته می‌شود بیشتر است و تنها به دلیل مشکلات فنی است که صنایع خلاق به پتانسیل‌های واقعی خود دست نمی‌یابند.

فناوری بلاکچین می‌تواند در قالب یک پلتفرم و «پنج اهرم» تمامی مسائل فوق را حل کند. «پنج اهرم» در شکل زیر نشان داده شده است:

مزایای بلاکچین برای صنایع خلاق آزمایشگاه بلاکچین ایران

فعال ساختن قراردادهای هوشمند

بلاکچین می‌تواند میزبان قراردادهای هوشمند باشد؛ این قراردادها می‌تواند سبب مدیریت حقوق دیجیتال آثار هنرمندان شود و درآمد حاصل از ارزش آثار خلاق را در بین تمامی ذی‌نفعان آن تقسیم کند. هر قرارداد هوشمند می‌تواند جایگزینی برای قراردادهای رایج باشد. قراردادهای نوین می‌تواند هنرمندان را از چنگ شرکت‌های بزرگ واسطه خلاص کند؛ شرکت‌هایی که درآمد هنگفتی از آثار هنرمندان کسب می‌کنند.

با استفاده از قراردادهای هوشمند دیگر نیازی به پافشاری برای بسته شدن قراردادهای انحصاری آثار خلاق نخواهد بود؛ چرا که با استفاده از قراردادهای هوشمند محیطی عادلانه و شفاف از تمامی ذی‌نفعان آثار شکل می‌گیرد و قابلیت مدیریت و تخصیص حق امتیاز به زیر مجموعه‌ها امکان‌پذیر خواهد شد. هر موسیقی آپلود شده در بسترهای مبتنی بر بلاکچین می‌تواند با قراردادهای هوشمند درآمد را مستقیما به سوی ذی‌نفعان سوق دهد و نیازی به انحصار در حق بهره‌برداری در محصولات خلاق نخواهد بود.

شکل‌گیری تراکنش‌های همتا به همتا

یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های بلاکچین، بهره‌مندی از ساختار عمومی و شفاف آن است. امکان دسترسی به تمامی تراکنش‌ها و تایید آنها توسط تمامی ذی‌نفعان آثار خلاق وجود دارد. برای نمونه صاحبان آثار، توزیع‌کنندگان و تهیه‌کنندگان در هر مرحله فروش محصولات می‌توانند به تمامی تبادلات دسترسی داشته باشند. با توجه به دفتر کل توزیع شده دیجیتال در بلاکچین تمامی ذی‌نفعان داده‌های روشن و شفاف از روند فروش محصولات و ارزش‌آفرینی آن‌ها در بازار خواهند داشت.

افزون بر موارد فوق، بلاکچین می‌تواند ساختاری شفاف از مالکیت آثار را بر عهده داشته باشد. سرویس‌هایی مانند «Ascribe.io» در تلاشند تا مالکیت آثار خلاق در فضای وب را تضمین کنند. این سرویس تلاش می‌کند تا به هر اثر کد رمزنگاری شده‌ای اختصاص دهد و این کد باید در ساختار بلاکچین مورد تایید تمامی ذی‌نفعان قرار گیرد. این بدان معناست که کلیه تراکنش‌های مربوط به آثار خلاق در شبکه قابل ردیابی است و مالک آثار نیز به راحتی توسط کلید عمومی شناسایی خواهد شد.

ترویج قیمت‌گذاری پویا

قیمت‌گذاری بر روی محصولات خلاق امری پیچیده است که بیشتر به نوع استقبال بازار از محصول مربوط می‌شود. کسی نمی‌تواند برای محصولات موسیقی در ژانرهای مختلف قیمت‌گذاری مختلفی را در نظر گیرد. برای مثال یک آلبوم کلاسیک نمی‌تواند با یک آلبوم پاپ قیمت متفاوتی داشته باشد. اما شاید هزینه تولید و خلاقیت و نبوغ استفاده شده در یک آلبوم با آلبوم دیگر متفاوت باشد. با بلاکچین اما می‌توان قیمت‌گذاری بر روی محصولات خلاق را بر اساس میزان عرضه و تقاضا در نظر گرفت و نظارت بر قیمت‌گذاری کاملا به سازوکار بازار واگذار شود. در چنین فرایندی واسطه‌ها نیز می‌توانند از چرخه فروش محصولات خلاق خارج شوند.

با وجود ساختاری شفاف از مالکیت آثار، قیمت‌گذاری بر آثار نیز شفاف‌تر خواهد شد. ارائه تخفیف‌ها مستقیما از سوی هنرمندان و دسترسی بی‌واسطه هنرمند به مصرف‌کننده می‌تواند به واسطه بلاکچین امکان‌پذیر شود.

امکان‌پذیر شدن درآمدزایی از طریق «Micropayment» ها و «Micrometering»

فروشگاه‌های موسیقی آنلاین مانند «iTunes» امکان خرید هر نوع موسیقی را برای کاربران فراهم می‌نمایند. استفاده از فناوری بلاکچین در چنین بسترهایی می‌تواند قابلیت‌های جدیدی به آن‌ها بیافزاید. برای مثال کاربر بتواند بخشی از موسیقی یا فیلمی را به عنوان نمونه گوش کند؛ بخشی که رمزنگاری شده و به صورت شفاف تعداد دفعات شنیده شدن آن در تاریخچه عمومی آن ذخیره خواهد شد. چنین ابزاری قابلیت سنجش دقیق محصولات خلاق را به مالکان آن می‌دهد. موسیقی پیش از خرید دائم چند بار شنیده شده؟ تا چه بخشی از موسیقی خریداری شده، بیشتر شنیده شده؟ چنین ابزاری قابلیت بهبود آثار هنری را برای هنرمندان ممکن می‌سازد و هنرمند می‌تواند ارزیابی دقیقی از بازار هدف خود داشته باشد. در حال حاضر سرویس‌هایی مانند «Streamium» چنین قابلیت‌هایی به سرویس‌های خود افزوده‌اند و با تلاش برای حذف واسطه‌ها محیطی جذاب برای هنرمندان خلق کرده‌اند. «Brave» پلتفرمی در حوزه تبلیغات است که به تهیه‌کنندگان محتوا این امکان را می‌دهد تا در ازای دریافت بیتکوین از کاربران، محتوا را بدون تبلیغات بر روی پلتفرم قرار دهند. در چنین فرایندی مالکان محتوا نیز می‌توانند در ازای پرداخت مبلغی مشخص از تبلیغات قرار گرفته شده بر روی محصولات خود بکاهند تا واکنش منفی مخاطبان به تبلیغات سبب ضربه دیده نشدن محتوای آنان نشود.

ایجاد سیستم اعتبارسنجی

با پیاده‌سازی بلاکچین می‌توان بسترهایی را شکل داد تا ارتباط مستقیم میان تولید‌کنندگان محصولات خلاق و مصرف‌کنندگان برقرار شود و هر یک با تایید دیگری و تبادل بتواند در سازوکار اعتبارسنجی یکدیگر تعامل کند. ذخیره‌سازی اطلاعات نوع خدمات ارائه شده، رضایت از خدمات و … می‌تواند در تاریخچه هریک از تولید‌کنندگان ذخیره شود. مصرف‌کنندگان نیز در چنین سازوکاری می‌توانند با ترویج محصولات تولید‌کننده سهمی از فروش آن‌ها را در اختیار گیرند، در نتیجه مصرف‌کننده در این مدل به عنوان کانالی برای عرضه محصولات خلاق عمل خواهد کرد.

ریسک‌ها و چالش‌های آینده

با وجود تمامی مزایای بلاکچین، همچنان مشکلاتی برای این فناوری وجود دارد که بخش عمده‌ای از آن به مسائل حقوقی و قانونی ارتباط دارد:

o       مسائل صدور مجوز و چالش‌های وضعیت موجود

پشتیبانی هنرمندان بزرگ از بسترهای مبتنی بر بلاکچین کمتر از آن است تا جمع بزرگی از هنرمندان به چرخه درآمدزایی مبتنی بر بلاکچین بپیوندند. در حقیقت ساختار قدرتمند واسطه‌ها و نهادهای میانی در تمامی حوزه‌های هنر سبب شده تا هنرمندان نسبت به اعتماد به بسترهای مبتنی بر بلاکچین بدبین باشند؛ چرا که بسیاری معتقدند زنجیره عظیم واسطه‌ها به قدری قدرتمند هستند که بلاکچین نمی‌تواند به راحتی سبب حذف آن‌ها شود.

O       ابهام در مورد چگونگی رشد هنرمندان در زیست بوم‌های مبتنی بر بلاکچین

قطعا پیاده‌سازی بلاکچین سبب می‌شود تا هنرمندان از آثار خود درآمد به مراتب بیشتری کسب کنند. اما در حقیقت نهادهای میانی و واسطه‌ها خدماتی در مسیر رشد هنرمندان ارائه می‌دهند که نباید به راحتی منکر آن‌ها شد. در دنیای سرگرمی امروز آژانس‌های استعدادیابی نقش مهمی در شناسایی استعدادها و پرورش آن‌ها دارند. شرکت‌های توزیع‌کننده و کمپانی‌های بزرگ فیلم و موسیقی خدمات بسیار مهمی برای رشد هنرمندان ارائه می‌دهند. با حذف چنین نهادهایی ممکن است هنرمندان هیچ‌گاه به رشد و پیشرفت حرفه مناسب خود دست پیدا نکنند.

o        ذخیره‌سازی در بلاکچین در مقابل ذخیره‌سازی متمرکز

ذخیره‌سازی حجم بزرگی از داده‌های خلاق بر روی بلاکچین امری است پیچیده و این خود می‌تواند به شکل‌گیری ابر داده منجر شود. در چنین شرایطی چگونه می‌توان به‌سرعت به داده‌های ذخیره شده دسترسی داشت. چگونگی ذخیره‌سازی نیز خود چالش فنی بزرگی خواهد بود.

o       چالش مالکیت فکری

لزوم حمایت نهادها و نظام‌های حامی مالکیت فکری امری است پیچیده که قطعا حمایت سیاست‌گذاران را می‌طلبد. با روی کار آمدن قراردادهای هوشمند و ذخیره‌سازی مالکیت آثار، باید نهادهایی حقوقی نیز همواره در فرایند تایید دارایی‌های فکری نظارت داشته باشند و حتی پشتوانه حقوقی آن را تامین نمایند.

o       حکمرانی با چه کسی خواهد بود؟

پس از  شکل‌گیری صنایع خلاق مبتنی بر بلاکچین آیا این صنعت باید بر روی زنجیره بلوک خصوصی قرار گیرد و یا این صنعت مبتنی بر زنجیره عمومی بلاکچین فعالیت خواهد نمود؟

اگر زنجیره بلوک خصوصی برای این صنایع در نظر گرفته شود، چه کسی ورود اجزای جدید را تایید خواهد کرد؟

منبع: mckinsey

به‌کارگیری فناوری بلاکچین در شبکه ملی انرژی شیلی

/0 Comments/in , , , /by

مترجم: فرنوش قمی

 

به گزارش بخش تجارت مجله PV، اداره نظارتی انرژی شیلی  (CNE)اعلام کرده که فناوری بلاکچین را در شبکه ملی انرژی پیاده‌سازی خواهد کرد.

اداره نظارتی انرژی شیلی از بلاکچین برای تایید اطلاعاتی مانند هزینه‌های نهایی، میانگین قیمت‌های بازار، قیمت سوخت و انطباق با قوانین انرژی تجدید‌پذیر استفاده خواهد کرد. آندرس رومرو (Andrés Romero)، دبیر اجرایی CNE، اعلام کرد که حرکت به سمت فناوری بلاکچین به دلیل نگرانی برای امنیت داده‌ها انجام شده است.

رومر می‌گوید: کمیسیون ملی انرژی تصمیم دارد به این فناوری نوآورانه بپیوندد. ما می‌خواهیم از بلاکچین به عنوان یک دفتر اسناد رسمی دیجیتال استفاده کنیم که به ما اجازه می‌دهد تا مطمئن شویم اطلاعاتی که روی پورت‌های باز داده ارائه می‌دهیم تغییر نکرده است .

رومر همچنین افزود که این فناوری، اعتماد به اطلاعات ارائه شده توسط سازمان نظارتی، اعتماد سرمایه‌گذاران، سهامداران و عموم مردم را افزایش می‌دهد.

فناوری بلاکچین برای شرکت‌های انرژی مزیتی برای تنظیم‌کننده‌های مختلف در بخش‌های مختلف این صنعت است. شرکت  Global Platts اخیرا اعلام کرده است که اقدام به راه‌اندازی و استفاده از بلاکچین خود برای گزارش اطلاعات مربوط به نفت در امارات کرده است.

پروژه WePower از راه حل‌های فناوری بلاکچین برای ادغام داده‌های اندازه‌گیری با عملیات شبکه و تجزیه و تحلیل پیشرفته برای ایجاد «اندازه گیری هوشمند» استفاده کرده است. این پلتفرم مبتنی بر اتریوم اجازه می‌دهد تا مصرف‌کنندگان برای انرژی مورد نیاز خود به طور مستقیم به منابع انرژی تجدید‌پذیر متصل شوند.

منبع: cointelegraph

راهنمای مقدماتی نئو بلاکچین (Neo Blockchain)

/0 Comments/in , , , /by

مترجم: اکرم سبزمکان

 

نئو بلاکچین چیست؟

اگر به ارزهای رمزنگاری شده علاقمند باشید، احتمالا نام «Neo Blockchain» را شنید‌اید. نئو، قبلا با نام Antshares که به عنوان «اتریوم چینی» معروف است، شناخته می‌شد. نئو درحالی‌که به اتریوم شبیه است، ویژگی‌های جالبی دارد که آن را مستحق بررسی دقیق‌تر می‌کند. در این راهنما قصد داریم به بررسی عمیق نئو بپردازیم.

تاریخچه نئو بلاکچین

براساس وب‌سایت خودشان، نئو یک سازمان غیرانتفاعی مبتنی بر بلاکچین است که از فناوری بلاکچین و هویت دیجیتال برای دیجیتال کردن دارایی‌ها، مدیریت خودکار آنها با استفاده از قراردادهای هوشمند و تحقق «اقتصاد هوشمند» به‌وسیله یک شبکه توزیع شده، استفاده می‌کند.

هدف اصلی نئو این است که یک شبکه توزیع شده برای «اقتصاد هوشمند» باشد.  طبق گفته وب‌سایت آنها:

دارایی‌های دیجیتال + هویت دیجیتال + قرارداد هوشمند = اقتصاد هوشمند

نئو توسط شرکت تحقیق و توسعه مبتنی بر بلاکچین شانگهای، با نام OnChain توسعه داده شد. Onchain توسط مدیرعامل، دا هونگفی (Da Hongfei) و مدیر ارشد فنی، اریک ژانگ (Erik Zhang) تاسیس شد. تحقیقات در مورد نئو در سال 2014 آغاز و در سال 2016، Onchain به‌وسیله KPMG در لیست 50 شرکت رده بالای فناوری‌های مالی در چین ثبت شد.

پروژه نئو در دو مرحله تامین مالی شد. مرحله اول در ماه اکتبر 2015 به مدت 10 روز ادامه داشت که طی آن 5/17 میلیون توکن نئو به مقدار 550,000  دلار فروخته شد. در مرحله دوم، 22.5 میلیون توکن باقی مانده نئو ، 4.5 میلیون دلار فروخته شد.

نئو بلاکچین و  اقتصاد هوشمند

همان‌طور که وب‌سایت نئو بیان می‌کند، سه جزیی که اقتصاد هوشمند را تشکیل می دهند، عبارتند از:

  • دارایی‌های دیجیتال
  • هویت دیجیتال
  • قرارداد هوشمند

نئو بلاکچین و دارایی‌های دیجیتال

به هر چیزی در فرمت باینری (Binary) که حق استفاده از آن را داشته باشید، دارایی دیجیتال گویند. برای یک موجودیت دیجیتال، «حق استفاده» از آن برای واجد شرایط بودن به‌عنوان یک دارایی دیجیتال حیاتی است. نگه‌داری دارایی‌های دیجیتالی در محیط متمرکز می‌تواند بسیار پرخطر باشد.

با ظهور بلاکچین، مالکیت دیجیتال به مراتب امن‌تر شد. فناوری بلاکچین دیجیتالی کردن این دارایی‌ها را غیرمتمرکز، امن، قابل اعتماد و برای شخص ثالث آزاد می‌کند.

در نئو دو نوع دارایی دیجیتال می‌توان استفاده کرد:

  • دارایی‌های جهانی
  • دارایی‌های قراردادی

دارایی‌های جهانی توسط کل سیستم به رسمیت شناخته شده و می‌توانند توسط تمام قراردادهای هوشمند و مشتریان شناسایی شوند.

دارایی‌های قراردادی دارایی‌هایی هستند که فقط در قراردادهای خاص خود شناخته می‌شوند و نمی‌توانند در سایر قراردادها استفاده شوند. به عنوان مثالGNT، توکن Golem، را می‌توان در Golem استفاده کرد، اما  در Bancor نمی‌توان استفاده نمود.

نئو بلاکچین و هویت دیجیتال

این تعریف هویت دیجیتال در ویکی‌پدیاست:

یک هویت دیجیتال، اطلاعاتی در مورد یک موجودیت است که توسط سیستم‌های کامپیوتری برای معرفی یک عامل خارجی استفاده می‌شود. این عامل ممکن است یک شخص، سازمان، برنامه یا دستگاه باشد. ISO / IEC 24760-1 هویت را «مجموعه‌ای از ویژگی‌های مربوط به یک موجودیت» تعریف می‌کند.

برای دیجیتالی کردن دارایی‌ها، قابلیت اعتماد هویت دیجیتال بسیار مهم است. پلتفرم نئو از استاندارد هویت دیجیتال X.509 استفاده می‌کند، که پرکاربردترین مدل صدور گواهینامه دیجیتال براساس زیرساخت کلید عمومی است. همراه با استاندارد X.509، یک شبکه اعتماد، اعتبار صدور گواهینامه را به‌صورت نقطه‌به‌نقطه، پشتیبانی می‌کند.

تایید هویت در نئو توسط موارد زیر انجام می‌گیرد:

  • استفاده از ویژگی‌های چهره
  • اثر انگشت
  • صدا
  • پیامک
  • سایر روش‌های چند عامله .

قراردادهای هوشمند

قراردادهای هوشمند قراردادهای خودکار هستند. این قراردادها به طور خودکار  توسط دستورالعمل‌های خاصی که در کد آن‌ها نوشته شده و زمانی که شرایط خاصی رخ دهد، انجام می‌شوند.

حال، ویژگی‌های مطلوبی که در قراردادهای هوشمند می‌خواهیم چیست؟

هر آنچه در بلاکچین اجرا می‌شود باید تغییرناپذیر باشد و توانایی اجرا از طریق چندین گره را بدون به خطر انداختن یکپارچگی آن داشته باشد. در نتیجه، قراردادهای هوشمند در عمل باید سه چیز باشد:

  • قطعیت
  • خاتمه‌پذیری
  • ایزوله بودن (isolated)

ویژگی شماره 1: قطعیت

یک برنامه قطعی است اگر به ازای ورودی یکسان داده شده هربار همان خروجی را بدهد. به عنوان مثال، اگر 3 + 1= 4 باشد، 3 + 1 همیشه 4 است (فرض بر همان پایه). بنابراین وقتی برنامه‌ای یک خروجی را به مجموعه‌ای از ورودی‌های یکسان در رایانه‌های مختلف می‌دهد، برنامه قطعی نامیده می‌شود.

لحظات مختلفی وجود دارد که یک برنامه می‌تواند به شیوه‌ای غیرقطعی عمل ‌کند:

فراخوانی توابع سیستمی غیرقطعی: هنگامی که یک برنامه نویس یک تابع غیرقطعی را در برنامه خود فراخوانی می‌کند.

منابع داده غیرقطعی: اگر برنامه در طول زمان اجرا، داده‌ها را به‌دست آورد و منبع داده غیرقطعی باشد، برنامه غیرقطعی می‌شود. به عنوان مثال، برنامه‌ای که 10 جستجوی برتر گوگل در مورد یک درخواست خاص را به‌دست می‌آورد. این لیست ممکن است تغییر کند.

فراخوانی‌های پویا: زمانی که یک برنامه یک برنامه دوم را فراخوانی می‌کند، پویا نامیده می‌شود. از آنجایی‌که هدف فراخوانی فقط در طی اجرا تعیین می‌شود، ذاتا غیرقطعی است .

ویژگی شماره 2: خاتمه‌پذیری

در منطق ریاضی یک خطا به نام «مشکل توقف» (halting problem) داریم که در واقع، عدم توانایی فهمیدن اینکه یک برنامه خاص عملکرد خود را در یک زمان محدود انجام می‌دهد یا نه می‌باشد. در سال 1936، آلن تورینگ، با استفاده از مسئله قطر کانتور، متوجه شد که هیچ راهی برای دانستن اینکه برنامه خاصی می‌تواند در یک محدوده زمانی به پایان برسد یا نه، وجود ندارد.

بدیهی است که با این خطا، قراردادهای هوشمند به مشکل برمی‌خورند، زیرا قراردادهای تعریف شده باید در یک زمان معین به پایان برسند. اقداماتی برای اطمینان از  کشتن یا به پایان رساندن خارجی قراردادها و وارد نشدن به یک حلقه بی‌پایان که منابع را تخلیه می‌کند، وجود دارد:

  • نقص تورینگ: بلاکچین ناقص تورینگ، قابلیت محدودی دارد و قادر به ایجاد جهش و یا حلقه نیست. از این رو آنها نمی‌توانند وارد یک حلقه بی‌پایان شوند.
  • Step and Fee Meter: یک برنامه به راحتی می‌تواند تعداد «مراحلی» که انجام داده، یعنی تعداد دستورالعمل‌هایی که اجرا کرده، را پیگیری کند و سپس به یکباره تعداد خاصی از این مراحل را خاتمه دهد. روش دیگر Fee meter است. در اینجا قراردادها با پیش‌پرداخت اجرا می‌شوند. اجرای هر دستورالعمل نیاز به مقدار خاصی هزینه دارد. اگر هزینه صرف شده بیش از هزینه پیش‌پرداخت شده باشد، قرارداد منقضی می‌شود.
  • تایمر: در اینجا یک تایمر از پیش تعیین شده نگهداری می‌شود. اگر اجرای قرارداد بیش از حد زمانی باشد که برای آن در نظر گرفته شده، آن را به طور خارجی قطع می‌کند.

ویژگی شماره 3: ایزوله بودن

در یک بلاکچین، هرکس می‌تواند یک قرارداد هوشمند را بارگذاری کند. با این حال، قرارداد ممکن است، آگاهانه و ناخودآگاه حاوی ویروس و اشکالاتی باشد. اگر قرارداد ایزوله نشود، ممکن است کل سیستم را مختل کند. از این رو، مهم است که یک قرارداد در یک جعبه شنی (sandbox) جدا شود تا کل اکوسیستم را از هرگونه اثر منفی حفظ کند.

اکنون که این ویژگی‌ها را دیدیم، مهم است بدانیم که چگونه قراردادهای هوشمند اجرا می‌شوند. معمولا قراردادهای هوشمند با استفاده از یکی از دو سیستم زیر اجرا می‌شوند:

  • ماشین‌های مجازی: اتریوم و نئو از این روش استفاده می‌کنند.
  • Docker: فابریک (Fabric) از این روش استفاده می‌کند.

بیایید این دو را مقایسه کنیم و تعیین کنیم که کدام یک اکوسیستم بهتری می‌سازد. به خاطر سادگی، می‌خواهیم اتریوم (ماشین مجازی) را با  فابریک (Docker) مقایسه کنیم:

بنابراین، همان‌طور که مشاهده می‌شود، ماشین‌های مجازی، قطعیت، خاتمه‌پذیری و ایزولگی را بهتر برای قراردادهای هوشمند فراهم می‌کنند. با این حال، Dockerها دارای یک مزیت مشخص هستد. آنها انعطاف‌پذیری زبان‌های برنامه‌نویسی را فراهم می‌کنند.

در ماشین‌های مجازی (VM) مانند اتریوم، نیاز به یادگیری یک زبان کاملا جدید به نام solidity برای ایجاد قراردادهای هوشمند است. آنچه که توسعه‌دهندگان نئو قصد انجام آن را داشتند، ایجاد یک ماشین مجازی بود که تمام مزایای یک ماشین مجازی را به ارمغان بیاورد و همچنین انعطاف‌پذیری کدهای Docker را نیز داشته باشد.

شباهت‌ها با اتریوم

این اجتناب‌ناپذیر است که در بیشتر این مقاله نئو را با اتریوم مقایسه کنیم. اما پیش از آن بهتر است به برخی از شباهت‌ها نگاهی بیاندازیم.

  • هر دو آنها برای توسعه‌دهندگان dAPPS و ICOهای مختلف پلتفرمی بر روی بلاکچین فراهم می‌کنند.
  • همه چیز در بلاکچین از طریق مبادله دارایی‌های رمزنگاری شده انجام می‌شود. مثل اتر در اتریوم و GAS در نئو.
  • هر دو تورینگ کامل هستند. تورینگ کامل، ماشینی است که می‌تواند «هر چیزی را محاسبه کند» چرا که فضای حافظه نامحدود دارد. بنابراین اساسا ماشینی که این دو پروژه را هدایت می‌کند، یعنی EVM و NeoVM می‌توانند هر مشکلی را حل کنند زیرا فضای حافظه کافی در اختیار دارند.

جدا از شباهت‌هایی که وجود دارد، ویژگی‌های دیگر نئو که آن را از اتریوم متقاوت می‌کند بررسی کنیم.

دو توکن : NEO و GAS

اکوسیستم نئو دارای دو توکن است:

  • NEO – قبلا به عنوان Antshares شناخته می‌شد (ANS) .
  • GAS – قبلا به عنوان Antcoins شناخته می‌شد (ANC) .

نئو بلاکچین آزمایشگاه بلاکچین ایران بیتکوین 4

NEO

زمایشگاه بلاکچین ایران بیتکوین 5

NEO در مجموع 100 میلیون توکن دارد. مالکیت نئو، حق مدیریت و تصمیم‌گیری شبکه را به نگهدارنده می‌دهد. این حقوق عبارتند از: حسابداری، تغییر پارامترهای شبکه NEO و غیره. توکن NEO را نمی‌توان به زیرمجموعه‌های اعشاری تقسیم کرد وکمترین مقدار ممکن آن، 1 است. 100 میلیون توکن NEO به دو بخش تقسیم می‌شود. بخش اول شامل 50 میلیون توکن است که در طول ICO توزیع شد.

بخش دوم 50 میلیونی برای یک سال (تا 16 اکتبر 2017) مسدود شده است و فقط برای رشد و حمایت طولانی‌مدت پروژه‌های NEO و برای توسعه، بهره‌برداری و نگهداری اکوسیستم NEO در دراز مدت استفاده می‌شود. برنامه‌های این 50 میلیون توکن به شرح زیر است:

  • 10 میلیون توکن برای ایجاد انگیزه در توسعه‌دهندگان NEO و اعضای شورای NEO مورد استفاده قرار می‌گیرد
  • 10 میلیون توکن برای ایجاد انگیزه در توسعه‌دهندگان در اکوسیستم NEO استفاده می‌شود
  • 15 میلیون توکن برای سرمایه‌گذاری در پروژه‌های بلاکچینی دیگری که متعلق به شورای NEO هستند و فقط برای پروژه‌های NEO استفاده می‌شود
  • 15 میلیون به‌صورت تصادفی نگه داشته می‌شود
  • استفاده سالانه NEO در اصل نباید بیش از 15 میلیون توکن باشد.

GAS

نئو بلاکچین آزمایشگاه بلاکچین ایران بیتکوین6

اگر NEO توکنی است که حق رای دادن و تصمیم‌گیری در جامعه را به شما می‌دهد، GAS چیزی است که قراردادهای هوشمند و کارها را انجام می‌دهد. همان‌طور که از اسمش پیداست، GAS در واقع سوخت شبکه است. GAS چیزی است که به عنوان ارز در داخل اکوسیستم مبادله می‌شود. GAS، شبیه NEO دارای محدودیت 100 میلیون توکن درکل است. اما بر خلاف NEO قابل تقسیم است و حداقل واحد آن 0.00000001 می‌باشد.

تفاوت عمده دیگری بین این دو توکن وجود دارد. 100 میلیون NEO در بلوک پیدایش، یعنی اولین بلوک بلاکچین، در شبکه NEO تولید شده است. 100 میلیون GAS اما هنوز تولید نشده و متناظر با NEO ایجاد می‌شود. اگر NEO به یک آدرس جدید منتقل شود، GAS تولید شده، به آدرس جدید اعتبار‌دهی می‌شود.

سالانه 2 میلیون بلوک با زمان بیکاری حدود 15-20 ثانیه بین بلوک‌های متوالی تولید خواهد شد. نسل اولیه GAS به تعداد هشت GAS در هر بلوک است و این تعداد به یک GAS در سال یا یک GAS به ازای هر 2 میلیون بلوک کاهش می‌یابد تا جایی که یک GAS در هر بلوک تولید ‌شود. در بلوک 44 میلیونی، مجموع GAS تولید شده به 100 میلیون خواهد رسید و پس از آن هیچ GAS تولید نخواهد شد.

بر اساس الگوریتم:

  • 16 درصد از GAS در سال اول ایجاد خواهد شد
  • 52 درصد در چهار سال اول ایجاد خواهد شد
  • هشتاد درصد GAS در 12 سال اول ایجاد خواهد شد

GAS به طور نسبی مطابق با نرخ موجودی NEO به آدرس‌های مربوطه منتشر می‌شود. دارندگان NEO می‌توانند توکن‌های GAS را هر زمان که بخواهند مطالبه کنند. اگر ابزاری برای محاسبه مقدار GAS  معادل با مقدار NEO خود نیاز دارید، می‌توانید از این لینک استفاده کنید.( https://neotogas.com/)

برای ایجاد تجربه کاربری بهتر، شبکه NEO رای داده و آستانه‌ای را برای معافیت GAS از مقدار مشخصی از تراکنش‌ها و عملیات قراردادهای هوشمند تنظیم کرده است.

اگر تعداد زیادی تراکنش اسپم رخ دهد، کاربران با NeoID می‌توانند تراکنش‌ها و قراردادهای هوشمند خود را بر دیگران ترجیح دهند. اما با این حال اگر شما NeoID ندارید، می‌توانید با پرداخت GAS بیشتر، تراکنش‌های خود را اولویت‌بندی کنید.

 

مکانیسم اجماع  dBFT

نئو بلاکچین آزمایشگاه بلاکچین ایران بیتکوین7

قبل از آن‌که شروع کنیم، از basiccrypto  و مقاله Steemit آن برای این اطلاعات تشکر می‌کنیم.

یکی از بزرگترین چالش‌هایی که بیشتر سیستم‌های توزیع شده با آن مواجه هستند، اجماع است. این مشکل اغلب با نام «مسئله ژنرال بیزانس» ( (Byzantine General’s Problemیاد می‌شود.

مسئله ژنرال بیزانس چیست؟

نئو بلاکچین آزمایشگاه بلاکچین ایران بیتکوین8

تصور کنید که یک گروه ژنرال بیزانس وجود دارد که می‌خواهند به یک شهر حمله کنند. آنها با دو مشکل بسیار متضاد روبرو هستند:

  • ژنرال‌ها و ارتش‌های آنها بسیار از هم دور هستند، بنابراین قدرت متمرکز غیر ممکن است، این باعث می‌شود حمله هماهنگ بسیار سخت باشد.
  • شهر یک ارتش عظیم دارد و تنها راه برنده شدن، حمله هماهنگ در یک زمان است.

به‌منظور هماهنگی موفق، ارتش‌ در سمت چپ قلعه یک پیام‌رسان به ارتش در سمت راست قلعه با مضمون «حمله چهارشنبه»  می‌فرستد.

حال فرض کنید ارتش سمت راست برای حمله آماده نیست و می‌گوید: «نه. حمله جمعه» و پیام‌رسان را از طریق شهر به ارتش سمت چپ می‌فرستد. این جایی است که با مشکل مواجه می‌شویم.

اتفاقات زیادی ممکن است برای پیام‌رسان بیچاره رخ دهد. ممکن است اسیر، مجروح و یا کشته شود و با پیام‌رسان دیگری جایگزین شود. این امر باعث می‌شود که اطلاعات دستکاری شود و در نتیجه حمله و عدم هماهنگی به وجود ‎‌آید.

این به روشنی به بلاکچین اشاره می‌کند. زنجیره یک شبکه عظیم است. چگونه می‌توانید به آن اعتماد کنید؟ اگر برای کسی از کیف پول خود 4 اتر فرستادید، چطور مطمئن می‌شوید که کسی در شبکه نمی‌خواهد آن را دستکاری کند و 4 را به 40  اتر  تغییر دهد؟

ساتوشی ناکاموتو، خالق بیتکوین، با ابداع پروتکل اثبات کار (proof of work) ، قادر به حل مسئله ژنرال‌های بیزانس شد. این پروتکل به این روش کار می‌کند: فرض کنید ارتش در سمت چپ می‌خواهد پیامی را با عنوان «حمله دوشنبه» به ارتش در سمت راست ارسال کند، آنها مراحل زیر را دنبال خواهند کرد:

  • در مرحله اول، آنها یک «nonce» را به متن اصلی اضافه می‌کنند. nonce می‌تواند هر مقدار هگزا دسیمال تصادفی باشد.
  • پس از آن، آنها متن همراه با nonce را هش می‌کنند و نتیجه را مشاهده می‌کنند. فرض کنید ارتش‌ها تصمیم گرفته‌اند فقط پیام‌هایی را به اشتراک بگذارند که پس از هش کردن، نتیجه آن با پنج صفر آغاز شود.
  • اگر شرایط هش تضمین شده باشد، پیام‌رسان را با هش پیام ارسال می‌کنند. اگر نه، آنها به تغییر تصادفی مقدار nonce ادامه خواهند داد تا نتیجه دلخواه خود را به‌دست آورند. این عمل بسیار خسته‌کننده و وقت‌گیر است و قدرت محاسباتی زیادی لازم دارد.
  • اگر پیام‌رسان در شهر دستگیر و پیام دستکاری شود، طبق خواص تابع هش، هش تغییر عمده‌ای خواهد کرد. اگر ژنرال‌ها در سمت راست، ببینند که پیام هشدار با مقدار مورد نظر صفر شروع نمی‌شود، می‌توانند به راحتی از حمله صرف نظر کنند.

این پروتکل اثبات کار است که توسط بیتکوین استفاده می‌شود. مشکل این است که اثبات کار بسیار ناکارآمد است. مطمئنا مکانیسم‌های اجماع بیشتر وجود دارد. به عنوان مثال اتریوم قصد دارد از طریق پیاده‌سازی کاسپر (casper)، به سمت اثبات سهم حرکت کند.

با این حال، نئو تصمیم به استفاده از یک نوع جالبی از سیستم سازوکار اجماع دارد و بر این باور است که این روش در مقیاس بیشتر، بهتر به آنها کمک می‌کند. این روش، مکانیسم نیابتی تحمل خطای بیزانسی یا dBFT (Delegated Byzantine Fault Tolerance ) نامیده می‌شود. بیایید ببینیم که چگونه کار می‌کند.

dBFT چیست؟

تصور کنید که کشوری به نام «Blockgeeks» وجود دارد و این کشور دارای شهروندان بسیاری است. هر یک از شهروندان نماینده‌ای را انتخاب می‌کند. کار این نمایندگان، تصویب قوانینی است که شهروندان را خوشحال می‌کند، اگر آنها در کارشان خوب نباشد، شهروندان می‌توانند به سادگی در دور بعد به نماینده دیگری رای دهند.

حال نمایندگان چگونه قوانین را تصویب می‌کنند؟

یکی از نمایندگان به صورت تصادفی به عنوان سخنران انتخاب می‌شود. سخنگو خواسته‌های شهروندان را بررسی می‌کند و قانونی ایجاد می‌کند. سپس «عامل خوشبختی» را در این قوانین محاسبه می‌کند تا ببیند آیا این مقدار برای پاسخگویی به رضایت شهروندان کافی است یا خیر. سپس آنها را به نمایندگان منتقل می‌کند.

حال نمایندگان به‌صورت جداگانه محاسبات سخنگو را بررسی می‌کنند. اگر مقدار سخنران با نماینده مطابقت داشته باشد، آنها موافقت و در غیر این‌صورت، مخالفت خود را را اعلام می‌کنند. 66 درصد از نمایندگان باید موافقت خود را با این قانون اعلام کنند تا تصویب شود. اگر اکثریت کسب نشده باشد، یک رهبر جدید انتخاب می‌شود و روند دوباره آغاز می‌گردد.

حال ببینیم که این ساختار چگونه در بلاکچین کاربرد دارد.

شهروندان، افراد دارای توکن‌های NEO نامیده می‌شوند که آنها را گره‌های عادی می‌خوانیم. نمایندگان، گره‌های حسابداری هستند. برای اینکه یک گره حسابداری باشد، باید معیارهای خاصی داشته باشد از جمله: داشتن تجهیزات خاص، اتصال به اینترنت اختصاصی و مقدار مشخصی ازGAS  (با توجه به مقاله basiccrypto، هزار عدد).

  • «خواسته‌های شهروندان» اساسا تراکنش‌های مختلف ایجاد شده توسط صاحبان توکن است.
  • «قانون» بلوک فعلی است که باید به بلاکچین اضافه شود.
  • «فاکتور خوشبختی» هش بلوک کنونی است.

در این روش، در دو حالت ممکن است یکی از شرکت‌کنندگان به شیوه‌ای مخرب عمل کند.

حالت1: سخنران مخرب است

نئو بلاکچین آزمایشگاه بلاکچین ایران بیتکوی 9

در این حالت، سخنران، پیام مخرب B را به دو نماینده و پیام درست را به یک نماینده ارسال می‌کند. این سناریو می‌تواند به راحتی توسط قانون اکثریت حل شود. دو نماینده مشاهده می‌کنند که هش آنها با سخنران مطابقت ندارد در حالی که یک نماینده هش خود را مطابق با سخنران می‌بیند. با این وجود، 2 مورد از 3 نماینده پیشنهاد را رد می‌کنند و در نتیجه اجماع انجام نشده و  سخنران پس از این حذف می‌شود.

حالت2: یکی از نمایندگان مخرب است

نئو بلاکچین آزمایشگاه بلاکچین ایران بیتکوین10

در این حالت سخنران پیام صحیح را به همه نمایندگان ارسال می‌کند، با این حال، یکی از نمایندگان تصمیم می‌گیرد که به شیوه مخرب عمل کند و اعلام می‌کند که مقدارش با سخنرانان مطابقت ندارد. با این حال، همانطور که مشاهده می‌شود، از آنجا که 2 نفر از 3 نماینده غیر مخرب هستند، آنها قانون را تصویب خواهند کرد.

همانطور که دیده می شود، dBFT شکل بسیار جالبی از مکانیسم اجماع ارائه می دهد.

NeoContract: قرارداد هوشمند 2.0

همانطور که قبلا ذکر شد، هدف نئو این بود که تمام مزایای یک ماشین مجازی را همراه با انعطاف‌پذیری زبان‌های برنامه‌نویسی به ارمغان بیاورد. بیایید ببینیم آنها چگونه موفق به انجام این امر شدند.

سیستم قراردادی هوشمند Neo دارای سه بخش است:

  • NeoVM
  • IneropService
  • Devpack

NeoVM

این یک نمایش تصویری از ماشین مجازی Neo است:

نئو بلاکچین آزمایشگاه بلاکچین ایران بیتکوین11

بنابر وایت پیپر نئو، NeoVM یا ماشین مجازی نئو یک ماشین مجازی سبک و جامع است که معماری آن شبیه JVM و .NET  می‌باشد. این ماشین شبیه به یک پردازنده مجازی است که دستورالعمل‌های قرارداد را به صورت متوالی می‌خواند و اجرا می‌کند و کنترل فرآیند را بر اساس عملیات دستوری، منطقی و غیره انجام می‌دهد. دارای یکپارچگی و سرعت راه‌اندازی خوب است که این امر  باعث می‌شود محیطی عالی برای اجرای قراردادهای هوشمند باشد.

InteropService

InteropService قابلیت استفاده از قراردادهای هوشمند را افزایش می‌دهد و اجازه می‌دهد تا قراردادها به داده‌های خارج از NeoVM بدون به خطر انداختن ثبات کلی و کارایی سیستم دسترسی داشته باشند.

در حال حاضر، این لایه، برخی از API ها را برای دسترسی به داده‌های زنجیره‌ای قرارداد هوشمند فراهم می‌کند. داده‌هایی که می‌توانند به آن دسترسی داشته باشند عبارتند از:

  • اطلاعات بلوک
  • اطلاعات تراکنش
  • اطلاعات قرارداد
  • اطلاعات دارایی

 

این سرویس همچنین برای قراردادهای هوشمند، فضای ذخیره‌سازی فراهم می‌کند.

 

DevPack

 

DevPack شامل کامپایلر زبان سطح بالا و پلاگین IDE است. از آنجا که معماری NeoVM بسیار شبیه به JVM و .NET است، قراردادها می‌توانند به زبان‌های دیگر نوشته شوند. بدیهی است که با این کار، زمان زیادی که صرف یادگیری قراردادهای هوشمند توسط برنامه‌نویسان می‌شد، کاهش می‌یابد.

 

ویژگی‌های آتی Neo

  • NeoX: قابلیت اتصال متقابل زنجیره‌ای را فراهم می‌کند.
  • NeoFS: این یک پروتکل ذخیره‌سازی فایل است که از تکنولوژی جدول هش توزیع شده استفاده می‌کند. این پروتکل، به جای نشان دادن فایل‌ها به کمک مسیرشان از هشِ محتویات‌شان استفاده می‌کند. فایل‌های بزرگ به بلوک‌های داده‌ای با اندازه ثابت تقسیم شده و در گره‌های مختلف توزیع و ذخیره می‌شوند.
  • NeoQS:NeoQS (Quantum Safe) یک مکانیزم رمزنگاری مبتنی بر شبکه است. محاسبات کوانتومی تهدید واقعی برای سیستم رمزنگاری مبتنی بر RSA و ECC می‌باشد. این بدان معنی است که اتریوم و بیتکوین که هر دو از ECC استفاده می‌کنند، به‌طور بالقوه در معرض خطر هک شدن با محاسبات کوانتومی قرار دارند. نئو  به دنبال حل این مسئله از طریق NeoQS است.

 

از کجا می‌توانم نئو را خریداری و ذخیره کنم؟

شما می توانید نئو را در پلتفرم‌های معاملاتی زیر خریداری کنید:

و اگر به دنبال کیف پول برای ذخیره نئو خود هستید، می‌توانید از موارد زیر استفاده کنید:

  • کیف پول سخت‌افزاری: Ledger Nano S.
  • کیف پول دسکتاپ: NEON
  • کیف پول وب: Neo tracker
  • کیف پول کاغذی: Ansy

آینده نئو چیست؟

در آخر، آینده قاتل اتریوم چگونه است؟

خیلی زود است که درباره ماندگاری آن صحبت کنیم، اما بزرگترین مزیت نئو بر اتریوم، موانع نسبتا کم آن برای ورود است. از آنجا که توسعه‌دهندگان مجبور نیستند یک زبان جدید را برای ایجاد قراردادهای هوشمند یاد بگیرند، ورود به آن می‌تواند جذاب باشد. این که نئو چطور در آینده می‌درخشد را باید دید. با این حال، نئو بوسیله دولت چین و بزرگانی مانند WINGS و Alibaba حمایت می‌شود.

مطمئن نیستیم که آیا اتریوم را “از بین می‌برد” یا  خیر، اما آنچه می‌دانیم این است که یک پلتفرم شگفت‌انگیز برای اضافه شدن توسعه‌دهندگان به فضای در حال گسترشِ ارزهای رمزنگاری است.

منبع: blockgeeks

راهنمای مقدماتی خرید ریپل (Ripple)

/0 Comments/in , /by

مترجم: مریم لطانی

 

ریپل (Ripple) چیست؟

ریپل یک شبکه پرداخت جهانی است که به کمک آن می‌توانید ظرف چند ثانیه هر ارزی را به هر کسی که می‌خواهید در سراسر دنیا  منتقل کنید. زیرساخت ریپل سیستم قدیمی ارسال پول را از طریق SWIFT یا Western Union منسوخ کرده است. در حال حاضر، ریپل به طور کامل بر کار با بانک‌ها تمرکز کرده و یک راه موثر و مقرون‌به‌صرفه برای ارسال پرداخت‌های بلادرنگ (real-time) در سراسر جهان ارائه می‌دهد.

به عنوان مثال، انتقال مستقیم ارز از ژاپن به نیکاراگوئه به آسانی و ارزانی امکان‌پذیر نیست. معمولا بانک یا فرد ابتدا یِن ژاپن (JPY) را به دلار (USD) و سپس دلار را به کوردوبای نیکاراگوئه (NIO) تبدیل می‌کنند .

در هر مرحله هزینه‌های افزوده شده، انتقال بین‌المللی پول را پرهزینه می‌سازد. با استفاده از ریپل، می توانید JPY را با هزینه کمتر بهXRP   (ارز ریپل)، تبدیل و سپسXRP را برای گیرنده ارسال کنید. گیرنده با استفاده از کیف پول ریپل و یا یک بانک در نیکاراگوئه می‌تواندXRP  را به NIO تبدیل کند. به عبارت دیگر XRP، مبادله ارزها به یکدیگر را در شبکه ریپل تسهیل می‌نماید.

هرچند بانک‌ها در تطابق با ریپل کند هستند، اما شکی نیست که آینده از آنِ پرداخت‌های بلادرنگ در سراسر جهان خواهد بود. زیرساخت ریپل مزایای زیادی در زمینه‌های رقابتی و مالی برای بانک‌ها خواهد داشت. ریپل بر روی «اینترنت ارزش‌ها» متمرکز است، بدین معنی که انتقال پول باید به سرعت انتقال اطلاعات در عصر تکنولوزی باشد. با استفاده از ریپل دیگر نیازی به روزها انتظار برای انتقال بین‌المللی پول نیست.

چرا بانک‌ها از ریپل استفاده می‌کنند؟

تعداد کمی از بانک‌ها از جمله NBAD، Union Credit، Westpac، Yes Bank، Axis Bank، Santander و UBS زیرساخت ریپل را پذیرفته‌اند. به کمک ریپل و براساس پروتکل مورد استفاده آن، بانک‌ها می‌توانند، به طور متوسط 3.76 دلار در هر پرداخت صرفه‌جویی کنند. با در نظر گرفتن اینکه بانک‌ها سالانه هزاران و یا میلیون‌ها تراکنش را اجرایی می‌کنند، این مقدار، صرفه‌جویی قابل توجهی برای آنها خواهد بود.

اگر تنها یک چیز وجود داشته باشد که توجه بانک‌ها را جلب کند، این است که چگونه می‌توان پول بیشتری به دست آورد و یا پول بیشتری ذخیره کرد. به همین دلیل است که ریپل و یا هر شبکه پرداخت بین‌المللی ارزان و سریعِ مشابه، آینده روشنی پیشِ رو خواهد داشت، چرا که این شبکه‌ها، مسیرهای جدیدی در تجارت می‌گشایند که سرعت موسسات مالی را در عصر اینترنت بالا می‌برد.

سرپرست ریپل برد گارلینگ هاس (Brad Garlinghouse) و مغز متفکر پشت آن، رئیس رمزنگاری، دیوید شوارتز (David Schwartz) است. مرکز تیم ریپل در سانفرانسیسکو است و به همراه سایر شاخه‌های آن در سراسر جهان، به طور مداوم با بانک‌های جهان در ارتباط هستند و پروتکل ریپل را بهبود می‌بخشند. ریپل همچنان استعدادهای برتر را در سراسر جهان جذب کرده و به دنبال تسهیل هرچه بیشتر پرداخت‌های بین‌المللی است. در حال حاضر، ریپل با پلتفرم نوآورانه خود یکی از جالب‌ترین سازمان‌های مالی است و در لیست 50 نوآوری مالی برتر نشریه فوربز قرار دارد.

چگونه می‌توانم در ریپل سرمایه‌گذاری کنم؟

هرچند که تعداد زیادی از سرمایه‌داران می‌توانند مستقیما در ریپل سرمایه‌گذاری کنند ولی بیشتر آنها محدود به سرمایه‌گذاری در XRP شده‌اند. XRP ، پول رایج ریپل است که در سال 2017 قیمت هر سکه آن از 0.01 دلار به 0.3 دلار، افزایش یافت. این رشد عظیم هم به واسطه پذیرش بانک‌ها و هم به دلیل علاقه‌مندی‌ به سودآوری اتفاق افتاد. در حال حاضر بعد از بیتکوین و اتریوم، ریپل سومین ارز مهم بازار است.

XRP ، تراکنش‌های یکپارچه مالی از هر ارزی به ارز دیگر را با یک هزینه ناچیز ممکن می‌کند. بدیهی است، XRP ارز ذخیره‌ای در ساختار ریپل است که کاربران را قادر می‌سازد تا تقریبا هر ارزی را به XRP تبدیل و XRP را به هرکسی در سراسر جهان ارسال کنند. افرادی هم که آن را دریافت می‌کنند، می توانند آن را به ارز دلخواه تبدیل کنند.

هر بار که ارزی به XRP تبدیل می‌شود، به دلیل افزایش تقاضا، نقدینگی نیز افزایش می‌یابد و ارزش XRP بالا می‌رود. به عبارت دیگر، ریپل تلاش می‌کند که XRP را به یک ارز ذخیره جهانی تبدیل کند، هرچند ممکن است بعید به نظر برسد.

با این حال، انتقال XRP ، ساده‌ترین و ارزان‌ترین روش برای ارسال پول از طریق پروتکل ریپل است و در بعضی موارد، با وجود انتقال ساده XRP ، به خصوص در پرداخت‌های بین‌المللی، شاید منطقی نباشد به سراغ ارزهای دیگر برویم. اگر افراد و بانک‌ها در سراسر جهان بخواهند که پول نقد را به XRP تبدیل کرده و دیگر آن را به صورت پول نقد بازنگردانند، بدون شک قیمت XRP افزایش خواهد یافت.

هدف، تبدیل XRP به یک ارز پایدار است تا بانک‌ها بدون ترس از نوسان قیمت به سمت آن بیایند. در حال حاضر بسیاری از بانک‌ها به کار با XRP علاقه‌مند نیستند زیرا ارزش آن در یک شب و یا حتی در ثانیه تغییر می‌کند. برای کاهش میزان متوسط این خطرات، ریپل با بیت گو (BitGo) همکاری می‌کند تا به تطابق سریع‌تر بانک‌ها و ارائه‌دهندگان خدمات کمک کند.

ارزشمند ماندن XRP در طولانی‌مدت، استراتژی پایانی ریپل خواهد بود. برای این کار باید عمده XRPها فعال بمانند. این بدان معناست که سرمایه‌گذاری در XRP، سرمایه‌گذاری در ریپل خواهد بود. لازم به ذکر است که ریپل به مؤسسات مالی خدمات مشاوره‌ای نیز می‌دهد و مشکلی در تامین امنیت سرمایه‌گذاری ندارد. به عبارت دیگر، به نظر می‌رسد که ریپل برای مدت طولانی وجود خواهد داشت.

چه تعداد  XRP (ارز ریپل) موجود است؟

از 100 میلیارد توکن XRP، 61 میلیارد در اختیار ریپل است. با این که بیشتر سکه‌ها در دست شرکت می‌باشد، به منظور ایجاد اعتماد بیشتر برای سرمایه‌گذار، ریپل 55 میلیارد XRP را با 55 قرارداد هوشمند مسدود کرده است. هر قرارداد حاوی یک میلیارد XRP می‌باشد و به صورت ماهانه و در مجموع، در طول 54 ماه منقضی می‌شود.

در طول 18 ماه گذشته، ریپل ماهانه 300 XRP را صرف اداره هزینه‌ها نموده است. این شفافیت عملیاتی باید سرمایه‌گذاران مردد را به این باور برساند که ریپل در این بازی برای مدت طولانی باقی خواهد ماند و آنها از فروش سهام خود که باعث سقوط ارزش XRP خواهد شد، سود نخواهند برد.

 

مزایای ریپل چیست؟

ریپل مزایای متعددی نسبت به سایر ارزهای رمزنگاری شده دارد که قابل توجه‌ترین آن تعامل مستقیم ریپل با بانک‌هاست. هرچند کسانی که مخالف انحصار صنفی بانک‌ها هستند احتمالا علاقه‌ای به سرمایه‌گذاری صرف در ریپل ندارند، اما شکی نیست که ریپل بر روی تصمیمات تجاری هوشمند متمرکز شده و با بسیاری از شرکت‌هایی که کنترل‌های مالی دنیا را در دست دارند، در تعامل است.

سرمایه‌گذارانی که از ریپل برای شبکه پرداخت جهانی خود استفاده می‌کنند، به سادگی و تنها با نگاه داشتن آن، شاهد افزایش مستمر ارزش آن در دراز مدت خواهند بود. XRP را خریده و سپس فراموشش کنید. در دراز مدت ده برابر و یا صد برایر خواهد شد.

ریپل با تراکنش‌هایی که در کمتر از چهار ثانیه تایید می‌شوند، یک ارز پر سرعت است. به عبارت دیگر، می‌توان از آن حتی برای خرید اقلام روزانه نیز استفاده کرد؛ چرا که مورد پذیرش هر دو گروه تجار و کاربران در سراسر جهان است. به علاوه ریپل مقیاس‌پذیر است و می‌تواند به طور منظم هزار تراکنش را در ثانیه اجرایی کند. حتی دیده شده که مانند Visa، می‌تواند بیشتر از 50,000 تراکنش در ثانیه را نیز اجرایی نماید.

مزایای ریپل نسبت به بیتکوین چیست؟

بیتکوین فوق‌العاده است اما بر خلاف ریپل، سریع‌ترین راه برای تبادل ارزش نیست. به علاوه همچنان که تعداد تراکنش‌ها در زنجیره بیشتر می‌شود، هزینه ارسال بیتکوین هم به‌طور قابل ملاحظه‌ای افزایش می‌یابد. این در حالی است که انتقال XRP، هنوز ارزان است. علاوه بر آن، شبکه ریپل برخلاف بیتکوین، درگیر تراکنش‌ها نمی‌شود.

هدف ریپل توسعه پلتفرمی بود که مانند فرآیند استخراج بیتکوین، الکتریسیته زیادی مصرف نکند. برای جلوگیری کامل از استخراج آن، کل 100 میلیارد XRP از قبل استخراج شده است. طبعا این امر از دید کسانی که به دنبال مزایای استخراج هستند، یک اشکال است.

بسیاری استدلال می‌کنند که ریپل متمرکز است، اما شرکت برای تغییر آن در تلاش است. با ایجاد تنوع نودهای اعتباردهنده در دفترکل اجماع ریپل (RCL)، این شبکه به طور فزاینده‌ای غیرمتمرکز شده است. در حقیقت ریپل ادعا می‌کند که در حال حاضر غیرمتمرکزتر از بیتکوین است.

یکی از بزرگترین مزایا، دست کم از نقطه نظر سرمایه‌گذاران، این است که ریپل با بانک‌ها در سراسر دنیا در ارتباط می‌باشد، درحالی که بیتکوین و سایر ارزهای رمزنگاری شده در رقابت با آنها برای ایجاد یک نظام مالی هستند. به بیان دیگر بانک‌ها ترجیح می‌دهند که پروتکلی مثل ریپل و ارز جاری آن XRP را بپذیرند تا اینکه از بیتکوین حمایت کنند.

اشکالات ریپل چیست؟

با وجود مزایای زیادی کهXRP  نسبت به سایر ارزهای رمزنگاری شده دارد، برخی معتقدند که ریپل یک پلتفرم همتا برای انجام معاملات جهانی است. با وجود اینکه چشم‌انداز اصلی ریپل امکان انجام تراکنش‌های جهانی مثل پرداخت‌های انتقالی سریع و ارزان  را برای عموم مردم مهیا می‌کند، اما محور اصلی آن به دلیل تقاضای بیشتر، بر روی بانک‌ها متمرکز شده است. کسانی که ریپل را نمی‌خواهند ولی به ساختار آن علاقه‌مند هستند، می‌توانند از فورک ریپل به نام استلار (Stellar) استفاده کنند که توسط جِد مک کالب (Jed McCaleb) ایجاد شده و دیدگاه ایثارگرایانه‌تری دارد.

همان‌طور که قبلا هم عنوان شد، همه توکن‌های XRP، به یک‌باره ایجاد شده‌اند و ریپل مالک بخش عمده این توکن‌ها است. با وجود اینکه این سکه‌ها از طریق قرارداد هوشمند مسدود شده‌اند و احتمال فروش آنها کم است، اما کماکان باید به آن توجه کرد. به هر حال، ریپل بانک مرکزیXRP است.

محققان در دانشگاه پوردو (Purdue) نشان داده‌اند که ساختار ریپل از نظر امنیتی آسیپ‌پذیر است. با توجه به ماهیت باز بودن آن، گره‌ها در داخل شبکه می‌توانند مورد حمله قرار گیرند، و مانع دسترسی برخی از کاربران به منابع مالی شوند.

بسیاری از افراد ممکن است به دلایل شخصی تمایل به سرمایه‌گذاری درXRP را نداشته باشند، به خصوص اگر از آن دسته افرادی باشند که برای فرار از صنف بانکی و کنترل‌های دولتی در ارزهای رمزنگاری شده سرمایه‌گذاری می کنند. از سوی دیگر، سرمایه‌گذارانی که به دنبال سود هستند و اشکالی در مدل تجاری ریپل نمی‌بینند، دلایل زیادی برای خرید XRP دارند.

چگونه در سه گام ساده ریپل را خریداری کنیم؟

گام اول – یک کیف پول ریپل(XRP) بگیرید

مهم‌ترین نکته در هنگام استفاده از کیف پول برای ذخیره XRP این است که کلید رمز را بنویسید و آن را در یک مکان امن ذخیره کنید. حتی بهتر این است کلید رمز را چندین بار یادداشت کرده و آن را در چند جای امن نگهداری کنید. این کلید رمز اجازه دسترسی کاربران به کیف پول است. به طور کلی کیف پول‌هایXRP ، مانند کیف‌ پولهای بیتکوین کار می‌کند، چنانچه با تفاوت آنها آشنا نیستید، پیشنهاد می کنم ویدئوی آموزشی تخته سفید بیتکوین در مورد کیف پول‌ها را ببینید.

بهترین کار، نگهداری XRP در یک کیف پول سخت‌افزاری برای امنیت بیشتر است. نکته قابل توجه این است که هر کیف پول ریپل باید در ابتدا 20 XRP ذخیره داشته باشد تا در مقابل حملات اسپم با سطح پایین محافظت شود.

در حال حاضر Ledger Nano S، مطمئن‌ترین کیف پول سخت افزاری برای ذخیره ریپل و تعداد دیگری از ارزهای رمزنگاری شده می‌باشد.

ریپکس (Rippex) نیز یک کیف پول دسکتاپی برای سیستم عامل‌های مکینتاش، ویندوز و لینوکس ارائه داده که قابلیت عملکرد کامل را در اختیار کاربران قرار می‌دهد.

در حال حاضر نمونه ممتاز و قابل توصیه‌ای بین کیف‌های موبایلی XRP وجود ندارد ولی قطعا در آینده نزدیک ارائه خواهد شد.

گام دوم – یک پلتفرم معاملاتی ریپل پیدا کنید

امروزه انتخاب‌های متعددی برای خرید ریپل وجود دارد. شما می‌توانید از پول‌های رایج مثل دلار و یورو برای خرید ریپل استفاده کنید و یا بیتکوین را با ریپل در بازار مبادله کنید.

خرید ریپل با ارزهای رایج

بهترین راه خرید ریپل برای افرادی که بیتکوین ندارند، خرید مستقیم از طریق انتقال الکترونیک یا کارت اعتباریست.

خرید الکترونیکی XRP از طریق Bitstamp امکان‌پذیر است. پس از ثبت نام و پیگیری روال شناسایی مشتری (KYC)، به سادگی می‌توانید از طریق انتقال SEPA ارز یورو و از طریق انتقال بانکی دلار خود را ارسال کنید. به محض اینکه انتقال، شفاف و تایید شود، ارز ارسالی می‌تواند برای مبادله مستقیم XRP در پلتفرم مبادلاتی آنها استفاده شود.

Bitstamp همچنین به افراد اجازه می‌دهد تا برای خرید XRP به طور مستقیم با استفاده از کارت اعتباری و یا با بیتکوین سرمایه خود را به این پلتفرم منتقل کنند.

GateHub نیز بازار دیگری است که XRP را عرضه می‌کند. ابتدا ثبت نام کرده و سپس مراحل KYC را دنبال می‌کنید. GateHub، انتقالات SEPA را قبول می‌کند. البته برای انتقالات بانکی 15 دلار کارمزد دریافت می‌کند. بعد از دریافت دلار یا یورو، می‌توان از آنها برای خرید XRP استفاده کرد.

خرید ریپل با بیتکوین (تبادل BTC و XRP)

اجماع انجمن ریپل نشان می‌دهد که ارزان‌ترین راه خرید XRP، خرید بیتکوین در ابتدا از کوینبیس یا بازارهای دیگر و سپس ارسال آن به پلتفرمهای مبادلاتی دیگر برای تبادل با XRP است.

ساده‌ترین راه برای مبادله بیتکوین و ریپل، تبادل سریع آن در بازارهای مبادلاتی Changelly و یا Shapeshift می‌باشد.

Kraken پلتفرم مبادلاتی محبوب دیگری است که به کاربران امکان تبادل بیتکوین و XRP را می دهد.

در بین سایر بازارهای مبادلاتی، در Poloniex و Bittrex نیز می‌توان با بیتکوین اقدام به خرید XRP نمود.

کاربران ژاپنی می‌توانند از بازارهای Coincheck یا  Bitbank برای خرید XRP استفاده کنند.

اشخاص حقیقی که در مکزیکو اقامت دارند می توانند از Bitso برای خرید XRP استفاده کنند.

در کره حنوبی نیز کاربران می‌توانند از بازارهای Coinone یا Korebit برای خرید XRP استفاده کنند.

گام سوم – XRP را به کیف پول خود منتقل کنید

بهتر است XRP خود را در بازاری که آن را خریداری کرده‌اید، نگذارید. زیرا در واقع شما کنترلی بر کلید خصوصی سکه‌های خود ندارید و آنها در اصل مال شما نیستند.

مهم نیست که سکه ها را از کجا تهیه می‌کنید ولی به یاد داشته باشید که آنها را به کیف پول ریپل خود که کلیدهای خصوصی را نگهداری می‌کند، منتقل کنید. به محض تایید تراکنش، شما موفق به تکمیل فرآیند خرید ریپل شده‌اید.

نتیجه گیری – آیا ریپل ارزش سرمایه‌گذاری دارد؟

ریپل یک شبکه پرداخت جهانی است که امکان پرداخت‌های بین‌المللی را با کارمزد کمتر فراهم می‌کند. از این رو به احتمال زیاد در طی سال‌های آینده جذب بانک‌های بزرگ خواهد شد.

اگر ریپل بتواند پیشرفت خود را در بخش بانکی حفظ کند، افرادی که سرمایه دیجیتالی XRP را خریداری کرده‌اند، درآمد هنگفتی را از سرمایه‌گذاری خود کسب خواهند کرد. به طور خلاصه، تبدیل پایدار XRP به یک ارز ذخیره جهانی، سناریوی ایده‌آلی برای سرمایه‌گذاران خواهد بود.

با وجود آنکه ارزش XRP در سال 2017 به طور قابل توجهی افزایش یافته، اما نویسنده معتقد است که این فقط آغاز صعود آن می‌باشد. البته مثل همیشه، پاداش‌های بزرگ مستلزم ریسک‌های بزرگ است. بنابراین، همان‌طور که پیش‌تر هم اشاره کردیم، آگاهانه سرمایه‌گذاری کنید.

منبع: 99bitcoins

بلاکچین: ساختاری جدید برای سیستم‌های رباتیک جمعی – قسمت پایانی

/0 Comments/in , , /by

ترجمه: نگار درزی

 

محدودیت‌ها و مشکلاتی که باید بر آنها غلبه کرد

با وجود اینکه ترکیب فناوری بلاکچین و رباتیک جمعی می‌تواند راه‌حل‌های مفیدی برای مقابله با مسائل ذکرشده به دنبال داشته باشد، چندین چالش فنی مرتبط با بلاکچین شناسایی شده که باید در تحقیقات آتی مورد بررسی قرار گیرد. راه‌حل‌های این مسائل ممکن است به خودی خود، تاثیر مستقیمی در توسعه سرویس‌ها و کسب‌وکارهای جدید براساس فناوری بلاکچین داشته باشند؛ هرچند می‌توانند گامی ضروری برای روند پذیرش این فناوری نیز محسوب شوند.

  1. تاخیر

در حال حاضر، در پرکاربردترین نسخه بلاکچین یعنی بیتکوین، پردازش هر بلاک حدود 10 دقیقه طول می‌کشد. به این معنی که تایید یک تراکنش تقریبا 10 دقیقه طول می‌کشد. اگرچه این قانون می‌تواند در بلاکچین خصوصی از طریق افزودن روش‌های متفاوت استخراج، از قبیل اثبات سهام، اصلاح شود، اما کاربران در شبکه بیتکوین به طور معمول صبر می‌کنند تا دو یا سه بلوک، برای تائید تراکنش‌های آن‌ها، به زنجیره افزوده شود. به این ترتیب کاربران خطر حملات پرداخت دوگانه را کاهش می‌دهند. بنابراین زمان تأخیر، در قالبِ تفاوت زمانی بین زمان ارسال یک تراکنش و زمان تائید آن ظاهر می‌شود.

زمانی که ربات‌ها برای کنترل ساختاری یا فعالیت‌های مشارکتی مورد استفاده قرار می‌گیرند، مسئله تاخیر زمانی، اهمیت به‌سزایی می‌یابد. در این شرایط، برای هماهنگ‌سازی مجموعه، سرعت بالای انتقال اطلاعات و قابل اطمینان بودنشان مورد نیاز است. وقتی اختلافی میان وضعیت کنونی امور و وضعیتی که تراکنش در آن ایجاد شده رخ دهد، تصادم یا ناسازگاری‌های دیگری ممکن است اتفاق بیافتد. برای رسیدگی به مسئله تاخیر و بررسی اینکه کدام برنامه‌ها برای trade-off امنیت در برابر سرعت، کاربردی‌تر هستند، تحقیقات نوآورانه بیشتری مورد نیاز است. یک راه‌حل ممکن برای تسهیل این مشکل، ایجاد سیستم‌های پیوسته است که در آن ربات‌های متعلق به یک سازمان یا شرکت، نیازی ندارند زمان طولانی را منتظر پذیرش یا پردازش تراکنش‌های میان خودشان بمانند. برای کاهش این زمان انتظار می‌توان یک سیستم اعتبار از لیستی از تراکنش‌های تائید شده قبلی در میان گروه ایجاد کرد.

  1. اندازه، توان عملیاتی و پهنای باند

اگر تعداد بالایی از ربات‌ها، برای مدت طولانی به کار گرفته شوند، بلاکچین به حدی گسترش می‌یابد که نمی‌توانند یک کپی از همه دفاتر کل مربوط به تراکنش‌ها را حفظ کنند. این مشکل، که جامعه بیتکوین آن را تورم (bloat) می‌نامند، از اهمیت ویژه‌ای در رباتیک جمعی برخوردار است، جائیکه ربات‌های ساده با قابلیت‌های محدود سخت‌افزاری، مورد استفاده قرار می‌گیرند. بلاکچین‌های خصوصی، از قبیل مواردی که در گزارش آمده‌اند، اندازه‌های نسبتا کوچکی دارند. با این حال، واقعیت این است که یک بلاکچین برای عملکرد در برنامه‌های اصلی، باید به قدر کافی بزرگ باشد تا انواع مختلف اطلاعات را حفظ کند. محققان در زمینه بلاکچین، باید روش‌های مختلف دسترسی را برای یافتن مناسب‌ترین آن‌ها جهت دستیابی به اطلاعات بلاکچین، آزمایش کنند. رابط‌های جدید از قبیل Chain12، ممکن است قادر به تسهیل فراخوانی‌های خودکار بلاکچین از طریق ارائه آدرس‌ موجودی‌ها و تغییرات موجودی، و همچنین شناسایی عاملان هنگامی که تراکنش‌ها یا بلوک‌های جدید در شبکه ایجاد می‌شوند، باشد. اگرچه پارامترهای مهم از قبیل اندازه بلوک (یعنی تعداد تراکنش‌های موجود در هر بلوک)، قابل تغییر هستند، باید توجه داشت که پرکاربردترین پیاده‌سازی بلاکچین، تنها می‌تواند ماکزیمم هفت تراکنش را در ثانیه اداره کند. این محدودیت به شدت بر توان عملیاتی سیستم در شبکه‌های شلوغ با تعداد عاملان بالا تاثیر می‌گذارد. یک راه برای غلبه بر این مشکل، افزایش تعداد تراکنش‌هایی است که هر بلوک می‌تواند داشته باشد. هرچند، این مسئله خود، مسائل دیگری را در رابطه با اندازه بلاکچین و تورم به دنبال دارد. راه حل دیگر می‌تواند ایجاد شبکه‌های بلاکچین موازی باشد که در آن اندازه‌ی بلوک و پارامترهای فرکانس، برای انواع مختلف اطلاعات، بهینه‌سازی شده‌است.

نتیجه‌گیری

فناوری بلاکچین نشان می‌دهد که با ترکیب شبکه‌های همتابه‌همتا با الگوریتم‌های رمزنگاری، گروهی از عامل‌ها می‌توانند در مورد وضعیت خاصی از امور به توافق برسند و آن توافق را به شکل قابل اثبات و بدون نیاز به مقام کنترلی ثبت کنند. با وجود اینکه این فناوری در مراحل اولیه خود است، قادر به توسعه قابلیت‌هایی خارج از برنامه بوده و وعده ایجاد مدل‌های پیشرفته در ترکیب با فناوری‌های نوظهور دیگر را می‌دهد. با توجه به پیشرفت‌های اخیر در این زمینه، سیستم‌های رباتیک جمعی، طی چند سال اخیر محبوبیت زیادی به دست آورده و انتظار می‌رود که در آینده‌ای نزدیک وارد بازار شود. با این حال، تعدادی از ویژگی‌هایی مانند خودمختاری روبات، کنترل غیرمتمرکز، رفتار برآیند جمعی و غیره که آنها را برای برنامه‌های کاربردی آتی ایده‌آل می‌کند، مانع گسترش فناوری از سطح موسسات علمی به استفاده در مسائل دنیای واقعی و نهایتا کاربردهای صنعتی می‌شود.
در این مقاله، به تشریح اینکه چطور ترکیب فناوری بلاکچین و سیستم‌های رباتیک جمعی می‌تواند با استفاده از ربات‌ها به‌عنوان گره‌هایی در شبکه و محصورسازی تراکنش‌ها در بلوک‌ها، راه‌حل‌های نوآورانه‌ای برای چهار مسئله نوظهور ارائه دهد، پرداختیم. اولا، به منظور محرمانه نگه‌داشتن داده‌ها و تایید اعتبار موجودیت برای ربات‌های جمعی، مدل‌ها و روش‌های جدید امنیتی را می‌توان پیاده‌سازی کرد، در نتیجه برای کاربردهای حساس و نیازمند به اعتماد مناسب هستند. دوما، تصمیم‌گیری توزیع‌شده و ماموریت‌های مشارکتی که با استفاده از تراکنش‌های خاص موجود در دفترکل، عامل‌ها را قادر به اجرای رای‌گیری برای دستیابی به توافق می‌کند، به راحتی قابل طراحی، پیاده‌سازی و اجرا هستند. سوما، اگر عملکرد ربات‌ها مربوط به دفترکل بلاکچین‌های مختلفی باشد که از پارامترهای متنوع استفاده می‌کنند، بدون هیچ تغییری در الگوریتم کنترل آنها، می‌توانند به فعالیت در محیط‌های مختلف و متغیر بپردازند.

به‌طور خلاصه، این بهبودها، انعطاف‌پذیری ربات‌ها را، بدون افزایش پیچیدگی طراحی مجموعه، افزایش می‌دهد. در نهایت، فناوری بلاکچین می‌تواند زیرساختی را ارائه دهد تا تضمین کند که سیستم‌های رباتیک جمعی از قوانین و مقررات خاصی پیروی می‌کنند، چرا که این فناوری به طور فزاینده‌ای در حال ادغام با جامعه بشری بوده و احتمال می‌رود که موجب ایجاد مدل‌های جدید کسب‌وکار برای کاربری‌های جمعی شود. افزودن مدل‌های بلاکچین به رباتیک جمعی، محدودیت‌های خود را دارد و برخی از منتقدان ممکن است آن را به‌عنوان انحراف از رویکرد مینیمالیستی (کمینه‌سازی) که در تحقیقات رباتیک جمعی استفاده می‌شود، تلقی کنند. هدف از این روش، بحث و مذاکره است و نتایج آن باید در رابطه با پیشرفت‌های فناوری حاصل شود. یک روند امیدبخش، پیشرفت‌های اخیر در ارتباطات و چیپ‌های پردازشی کم توان است که قابلیت‌های پیشرفته‌ای در فعالیت‌های مربوط به مجموعه ربات‌ها ایجاد کرده و کاهش قیمت آنها منجر به دستیابی به واحدهای رباتیک جمعی پیشرفته‌تر می شود.

در نتیجه، ادغام فناوری بلاکچین می‌تواند کلید پیشرفت‌های جدی در زمینه رباتیک جمعی باشد. این گام نه تنها می‌تواند دری را به سوی روش‌های فنی جدید بگشاید، بلکه مدل‌های جدید کسب‌وکار رباتیک جمعی را برای کاربردهای بی‌شمار بازار مناسب می‌سازد.

منبع: github

بلاکچین: ساختاری جدید برای سیستم‌های رباتیک جمعی – قسمت نهم

/0 Comments/in , , /by

ترجمه: نگار درزی

 

مدل‌های جدید کسب وکار

اگرچه این اسناد به بررسی و تاکید بر چندین کاربرد بلاکچین فراتر از کاربردهای ارزی آن دلالت دارد، لازم به ذکر است که فناوری بلاکچین می‌تواند به‌عنوان یک رابط برنامه‌نویسی کاربردی (API) برای برنامه‌های اقتصادی تلقی شود که به ربات‌های جمعی اجازه می‌دهد به طور مستقیم در اقتصاد شرکت کنند. به همین دلیل، فناوری بلاکچین، توانایی استفاده از رباتیک جمعی در برنامه‌های صنعتی و مبتنی بر بازار را دارد. یکی از پیاده‌سازی‌های اولیه در زمینه استفاده از ربایتک جمعی در برنامه‌های اقتصادی، فرایند تبادل داده‌های ارزی بین یک ربات و یک درخواست‌کننده است.  S2aaS مخفف Sensing-as-a-Service (حسگر به‌عنوان سرویس‌دهنده) یک الگوی نوظور مدل کسب‌وکار در زمینه اینترنت اشیاء (IoT) است.  S2aaS، به ایجاد بازارهای دوجانبه داده‌های حسگر کمک می‌کند. در این بازارها، یک یا چند مشتری – طرف خریدار بازار- مشارکت دارند و هزینه داده‌های ارائه شده توسط یک یا چند حسگر – طرف فروشنده-  را پرداخت می‌کنند.
این مدل، که اساسا برای تطبیق خصوصیات شبکه‌های حسگر توزیع شده در شهرهای هوشمند و مناطق تحت کنترل، طراحی شده، می‌تواند با استفاده از ربات جمعی، برای بهبود کنترل ماموریت با سازگاری و انعطاف‌پذیری بیشتر برای انواع اهداف که مد نظر کاربر باشد، توسعه یابد.

آزمایشگاه بلاکچین ایران بیتکوین رباتیک 12
شکل 12. فرایند تبادل داده‌های ارزی در مدل Sensing-as-a-Service

شکل 12، یک مدل کاربردی ممکن را نشان می‌دهد که در آن رباتیک جمعی و فناوری بلاکچین، به منظور توسعه موثر برنامه‌های S2aaS، با هم ترکیب شده‌اند. در شکل 12، (1) ربات‌های تکی، عضو مجموعه‌هایی می‌شوند که در آن می‌توانند به محض اعلام درخواست در دسترس قرار گیرند. رباتیک‌های جمعی در این مورد می‌توانند به‌عنوان لیستی از آدرس‌ها تلقی شوند که حاوی اطلاعات اضافی، مثل موقعیت هر عامل، قیمت هر داده ارائه شده، و غیره، می‌باشند. در سناریوهای پیشرفته‌تر، رباتیک‌های جمعی می‌توانند سازمان‌های مشارکتی غیرمتمرکز (DCO) مثل موارد ذکر شده در بخش اول این متن را ایجاد کنند. (2) درخواست‌کننده می‌تواند لیست کامل این ربات‌ها و خدمات آن‌ها را درخواست کند، (3) که بر اساس ربات‌هایی که در حال حاضر در دسترس هستند، توسط مجموعه ارسال می‌شود. اگر درخواست‌کننده تصمیم به خرید خدمات حسگر یک ربات خاص بگیرد، (4) می‌تواند پرداخت متناظر با آن را، مستقیما به آدرس عمومی ربات ارسال کند. (5) این تراکنش اولیه، در بلاکچین گنجانده شده و یک هشدار پرداخت به ربات حسگر مربوطه ارسال می‌شود. (6) در این مرحله، ربات استخدام شده، می‌تواند کار خود را آغاز کرده و تراکنش حاوی داده‌های حسگر را ارسال کند. تحقیقات پیشین در زمینه کاربردهای بلاکچین مبتنی بر حریم خصوصی، نشان داد که پیوندهای رمز شده به یک محل خارج از زنجیره، همراه با کلید عمومی درخواست‌کننده، و محصورسازی آنها در محل داده‌های تراکنش، مانع تراکم زنجیره شده و اطمینان می‌دهد که تنها درخواست‌کننده می‌تواند پیام مورد نظر را بخواند. (7) در نهایت، درخواست‌کننده می‌تواند به داده‌هایی که هزینه آن‌ها را از طریق تراکنش‌های ارسال‌شده توسط ربات حسگر پرداخته، دسترسی پیدا کند.

این مدل جمعی IoT- swarm برای انواع مختلف سازمان‌های خصوصی مناسب است. برای مثال، تولیدکنندگان خودرو ممکن است اطلاعات مربوط به شرایط جاده، به ویژه در شرایط بد آب‌وهوایی یا ماموریت‌های ستاد بحران که اطلاعات دست اول در آن از اهمیت بالایی برخوردارند، نیاز داشته باشند. به‌علاوه، کشاورزان و شرکت‌های آبزی/ کشاورزی، ممکن است به پیش‌بینی‌های دقیق آب‌وهوا برای مناطق گسترده تولیداتی نیاز داشته باشند که در آن انواع مختلف ربات قادر به ارائه دیدگاهی کلی هستند.

در نهایت، فناوری بلاکچین می‌تواند در شرایط بحرانی که در آن چندین مجموعه از شرکت‌های رقیب مجبورند در یک محیط فعالیت کنند، مثل سناریوهای معدن، محیط‌های حمل‌ونقل هوشمند، یا ماموریت‌های تحقیق و نجات، کمک کند. این احتمال وجود دارد که سیستم‌های شرکت‌های مختلف بتوانند یک رسانه ارتباطی امن را که در آن نظم و زمان‌بندی تراکنش در نظر گرفته می‌شود، به اشتراک بگذارند. این امر راه را برای ارائه چارچوبی مناسب جهت سیستم‌های جمعی مشارکتی باز می‌کند.

آزمایشگاه بلاکچین ایران بیتکوین رباتیک 13
شکل 13. یک UUV، اشیاء مورد نظر مثل گنج، منابع کانی، یا یافته‌های باستانی را کشف و یک فرم کشف برای ادعای اشیا کشف شده، ثبت می‌کند.

عامل‌ها که برای یافتن منابع، اشیاء، توکن‌ها و غیره ، به عنوان بخشی از فعالیت‌هایشان برنامه‌ریزی شده‌اند، ممکن است بتوانند حق مالکیت یا بهره‌برداری از جانب مالک خود را داشته باشند. شکل 13، یک سناریوی ساده‌ی اکتشاف دریایی را نشان می‌دهد که در آن یک UUV، چند اشیاء مورد نظر را کشف و یک سند حقوقی برای آن‌ها ثبت می‌کند. این سند ممکن است شامل اطلاعات کلیدی در مورد کشف، از جمله محل اشیاء کشف شده، توضیحات و گزارشات اولیه و حتی داده‌های گرافیکی باشد. هش سند پردازش می‌شود، سپس سند در تراکنش بلاکچین گنجانده شده و در دفترکل عمومی بعنوان مدرک کشف، ذخیره می‌شود.

این امر به دلیل وجود دو تکنیک قدرتمند بلاکچین به نام هشینگ و زمان‌بندی، امکان‌پذیر است. همانطور که قبلا ذکر شد، یک رشته هش می‌تواند بعنوان یک شناسه منحصر بفرد و محرمانه برای قطعه‌ای از اطلاعات یا محتوای فایل عمل کند. هش، درست مانند یک اثر انگشت دیجیتال، نشان دهنده محتوای دقیق یک قطعه اصلی اطلاعات است. علاوه بر این، هش به قدر کافی کوتاه است که به عنوان یک متن در یک تراکنش بلاکچین گنجانده شوند، بنابراین یک تابع زمانی امن در مورد زمان دقیق رخداد یک تراکنش را ارائه می‌دهد. با استفاده از قابلیت هش، محتوای سند اصلی می‌تواند بدون اینکه افشا شود، در یک بلاکچین رمزگذاری شود. به این ترتیب، می‌توان از بلاکچین برای اثبات وجود محتوای دقیق یک سند یا دیگر دارایی‌های دیجیتال در زمانی خاص، استفاده کرد. زمانی که اثبات یک موجودیت نیاز به تائید شدن داشته باشد، اگر هش حاصل از محاسبه‌ی مجدد، مشابه هش اصلی ثبت شده در زنجیره باشد، عدم تغییر سند را می‌توان تائید نمود.

در این مرحله، فناوری بلاکچین ممکن است زیرساختی برای حصول اطمینان از اینکه سیستم‌های روباتیک جمعی از قوانین امنیتی و قانونی خاصی پیروی می‌کنند، ارائه دهد، چراکه بطور فزاینده‌ای در حال ادغام با جامعه ی بشری بوده و احتمال میرود که موجب ایجاد مدل‌های جدید کسب‌وکار برای ساختارهای جمعی شود.

منبع: github

بلاکچین: ساختاری جدید برای سیستم‌های رباتیک جمعی – قسمت هشتم

/0 Comments/in , , , /by

ترجمه: نگار درزی

 

تمایز رفتاری

ترکیب فناوری بلاکچین با تکنیک‌های کنترل جمعی قدیمی می‌تواند در مقابله با مشکلات امنیتی و مسائل مربوط به تصمیم‌گیری مفید باشد. با توجه به نظرسنجی‌های اخیر، اگر چه الگوریتم‌های پیشرفته‌، تیم‌های تخصصی‌ ربات‌ها را قادر به بروز رفتارهای خاص فردی مثل تجمع، هجوم، غارت و غیره می‌سازد اما گسترش ربات‌های جمعی در دنیای واقعی نیازمند برخی رفتارهای دیگر مانند تغییر الگوریتم کنترل به الگوریتمی دیگر جهت رسیدن به اهداف می‌باشد. ترکیبی از رفتارهای مختلف در یک مجموعه، در مطالعات علمی مورد بررسی قرار نگرفته است. با این حال، فناوری بلاکچین امکان پیوند چندین بلوک به صورت متوالی را فراهم می‌آورد که به آن پیوند زنجیره‌ای ( pegged sidechains ) نیز می‌گویند، به طوریکه به عامل‌های حاضر در دسته ربات‌ها اجازه می‌دهد مطابق با بلاکچین خاص مورد استفاده که در آن پارامترهایی از قبیل تنوع استخراج، مجوزها، و غیره، قابل سفارشی‌سازی برای رفتارهای جمعی مختلف است، به شکل متفاوتی عمل کنند. به عنوان مثال، پروژه‌های متن باز مانند MultiChain در ترکیب با الگوریتم‌های پیوند زنجیره‌ای، راه ساده‌ای را برای ایجاد چندین دفترکل بلاکچین متصل به هم که توانایی اجرای چند رفتار موازی هم دارند، ارائه می‌دهد. شکل 11(a)، پیکربندی یک بلاکچین معمولی را نشان می‌دهد که در آن تنوع کاوش (امکان تبدیل شدن به کاوشگر) میان عامل‌های شبکه، با استفاده از زمان‌بندی  round-robin توزیع شده است. در این شرایط، کنترل تصمیم‌گیری در مورد اینکه چه تراکنشی به بخشی از بلاکچین بپیوندد، توزیع شده و غیرمتمرکز است. در این زنجیره جانبی، پارامترهای مختلف برای دستیابی به رفتارهای مختلف قابل بهینه‌سازی هستند.  شکل 11(b)، دیدگاهی در مورد نحوه تبدیل طرح کاوش غیرمتمرکز به یک طرح کاوش متمرکز، ارائه می‌دهد. در قسمت پایینی شکل 11(b)، یک عامل که تراکنش‌های زنجیره را تعیین می‌کند، به جای یک مدل کاملا غیرمتمرکز، بر رویکرد کنترلی رهبر-پیرو، تاکید دارد. با استفاده از این رویکرد، رفتارهای روبات‌های مختلف را می توان با استفاده از قانون کنترل آن روبات به دست آورد، لذا پیچیدگی کنترل‌گر روبات افزایش نمی‌یابد.

آزمایشگاه بلاکچین ایران بیتکوین رباتیک 10

شکل 11. (a) پیکربندی بلاکچین معمولی که در آن همه عامل‌های شبکه می‌توانند به کاوشگر تبدیل شوند. این پیکربندی بر رویکرد کنترل غیرمتمرکز تاکید می‌کند، چرا که همه روبات‌ها به ایجاد دفترکل بلاکچینی کمک می‌کنند. (b) چندین عامل از بلاکچینی که قبلا ایجاد شده، یک دفترکل بلاکچینی جدید را ایجاد می‌کنند- با ارسال تراکنش‌ها به یک آدرس خاص- که در آن پارامتر تنوع کاوش برای ایجاد پیکربندی کاوش واحد ، تغییر می‌کند. این پیکربندی بر رویکرد متمرکز تاکید دارد که در آن تنها یک کاوشگر می‌تواند کنترل فرایند خاص بلاک را به دست گیرد ، بنابراین بلاکچین را به طرح کنترلی رهبر-پیرو تغییر می‌دهد.

منبع: github

بلاکچین: ساختاری جدید برای سیستم‌های رباتیک جمعی – قسمت هفتم

/0 Comments/in , , /by

ترجمه: نگار درزی

 

فناوری بلاکچین، با استفاده از تکنیک چند امضایی (multisig)، مسیری به سوی دستیابی به مدل‌های مشارکتی پیشرفته بین ربات‌ها می‌گشاید. روش‌ چند امضایی، به آدرس‌ها و تراکنش‌هایی متکی است که با بیش از یک کلید خصوصی ارتباط دارند. ساده‌ترین نوع آدرس در روش چند امضایی، آدرس m-of-n است که در آن m<n می‌باشد. این آدرس با کلیدهای خصوصی n همراه بوده و نیازمند امضای حداقل m کلید برای انتقال اطلاعات می‌باشد. قانونی‌سازی، انتشار، و اجرای ماموریت‌های مشارکتی پیچیده که مخصوص گروه‌های ناهمگن ربات‌ها طراحی شده‌است، با این روش ساده می‌شود.
شکل 10، دیدگاه ساده‌ای از قابلیت‌های بالقوه آدرس‌های چند امضایی را در ماموریت‌های مشارکتی جمعی ارائه می‌دهد. همان‌طور که در شکل 10(a) نشان داده شده، یک وسیله نقلیه زمینی بدون سرنشین (UTV) که باید از موانعی مثل رودخانه دوری کند، می‌تواند یک تراکنش مجاز (امضاء شده) برای درخواست کمک، ایجاد کرده و در سراسر شبکه منتشر کند. در آن لحظه، یک واحد مناسب ربات مثل یک وسیله نقلیه هوایی بدون سرنشین (UAV)، شکل 10(b) و یا یک وسیله زیرآبی بدون سرنشین (UUV) مانند شکل 10(c) ، می‌تواند تراکنش مربوط به خود را در پاسخ به درخواست، امضاء کند. این عمل، اطلاعاتی مانند موقعیت UTV و حتی توکن‌های حاوی آدرس multisig را برای تکمیل اقدامات باز خواهد کرد (از حالت قفل در می‌آورد). تحت این طرح مشارکتی، رفتارهای مستقل و غیرقابل پیش‌بینی بیشتری در ربات‌های جمعی، می‌تواند رخ دهد. برای مثال، ربات‌ها در شرایط نامساعدی مثل سطح پایین باتری، سنسور حسگر ضعیف و غیره، می توانند نسبت به درخواست‌های کمک ربات‌های دیگر که توکن‌های معتبری را ارائه داده‌اند، واکنش بیشتری نشان دهند، و این‌گونه وضعیت خود را در مجموعه بهبود بخشند.

آزمایشگاه بلاکچین ایران بیتکوین رباتیک 10

در شکل 10. یک وسیله نقلیه بدون سرنشین (UTV) با مشکل رد شدن از رودخانه روبرو می‌شود. یک آدرس چند امضایی ایجاد می‌کند که در آن 2 کلید از 3 کلید برای ایجاد همکاری و حل مشکل مورد نیاز است. (b) راه حل ممکن 1: یک وسیله نقلیه هوایی بدون سرنشین (UAV)، کلید خود را برای باز کردن آدرس چند امضایی و بازیابی موقعیت UTV ارائه می‌دهد. مشکل، با اجازه دادن به UAV برای حمل UTV به سمت دیگر حل می‌شود. (c) راه حل ممکن 2: یک وسیله زیرآبی بدون سرنشین در دسترس (UUV)، کلید خود را برای باز کردن آدرس چند امضایی و بازیابی موقعیت UTV ارائه می‌دهد. این عملیات با اجازه به UUV  برای حمل UTV به سمت دیگر تکمیل می‌شود.

ربات‌ها می‌توانند شارژ مجدد باتری را خریداری کرده، تا به سنسورهای با کیفیت دست یابند، یا به منظور دستیابی به حداکثر بازدهی خدمات دیگر را از ربات‌های دیگر درخواست کنند.
نهایتا، استفاده از فناوری بلاکچین در فرایندهای تصمیم‌گیری توزیع شده رباتیک جمعی می‌تواند مزایایی برای اپراتورها و نگهدارندگان رباتیک جمعی به دنبال داشته باشد. با توجه به این واقعیت که تمامی توافق‌ها و تراکنش‌های مرتبط، در بلاکچین ذخیره می‌شوند، نیازی به صرف زمان برای یادگیری و فازهای آموزشی جهت پیوستن ربات‌های جدید به مجموعه وجود ندارد. درعوض، این ربات‌های جدید، قادر خواهند بود تا با دانلود دفترکل مربوط به تاریخچه توافق نامه‌ها و دانش‌های از پیش تعیین شده و ذخیره شده در بلاکچین، به‌طور خودکار، خود را با مجموعه هماهنگ کنند.

منبع: github